Geriye doğru (Büyümüşüz kitap 4)

Bu yazar aslında ölü mü + YB

Gençler ben aslında hayatta değilim. Djdjdjdjjs bu kursların hepsine ölü gittim. Yok canım son 2 haftadır odamdan çıkmayıp Doritos ve gazoza yapışmış bir durumda bilgisayar oynuyor değilim ki. Yok canım. Sizi de hiç önemsemiyorum o yüzden alın size yb. *kafanıza yb fırlatır*

              Emma'nın Ağzından
Mark'a bağırıyordum.
-O KIZ SENİN İSMİNİ NEREDEN BİLİYOR YA?!! NASIL OLUR DA SENİ BİLİR!!?
-B-Bilmiyorum!! Gerçekten!
Sinirle kendi kendime birkaç küfür mırıldandım ancak bir anda kafamda yankılanan birkaç ses duydum. Tikki'ye aitti bu ses. Şok olmuş bir ifadeyle duyduğumun gerçekliğini anlamaya çalıştım.
-Emma! O kızlar çok tehlikeli. Mark'ı bu evrendeki varlığımızla değiştirdiler. Biz sadece sizden ibaretiz. O yüzden Mark o yüzüğü çıkarttığı anda hiçbir şekilde var olmamış gibi kaybolacak. Ne sen ne ben; kimse onu hatırlayamayacak. O bu dünyada gerçek bir yeri olan tek kişi. Bu dünyadaki insan ruhuna sahip olanlar sadece ona karşı sevgi veya nefret duyabilirler. Onu iyi koruyun çünkü annenin gücü azalıyor. Sizi bu dünyada tutarak zor bir iş yapıyor. Seninle daha fazla iletişime geçemem, titreşimimiz farkedilmesin.
Birazcık düşündükten sonra yüzüme tuhaf tuhaf bakan Jacob ve Mark'a döndüm. Duyduklarımı anında anlattım. İkisi de kafası karışmış ve ne yapacağını bilmez bir ifadeyle düşünmeye çalışıyordu. Ben ise ne yapacağımı gayet iyi biliyordum.
-Benimle gelin. Bir fikrim var.
Onları bizim Evren'in Master Fu'sunun yaşadığı binaya kadar götürdüm.
-Bu adam bizim varlığımıza ve tüm Evren'in geleceğine bağlı olabilir. O yüzden lütfen kimseye bundan söz etmeyin ve tüm enerjinizi onun yapmamızı söylediği şeyleri yapmaya hazırlayın.
İkisi de başını evet anlamında salladı ve hep birlikte içeriye yürüdük. Master Fu'yu görmeyi beklememe rağmen karşımızda bağdaş kurmuş upuzun simsiyah saçlı, beyaz tenli bir kadın oturuyordu. Kadın bize gök mavi gözlerini çevirdi ve elindeki mumu yanına koydu.
"Hoşeldiniz Evren'in kaderi"