Öncelikle herkesten özür dilerim ygs sınavı dolayısıyla yazamadığım hikayeme devam ediyorum..
Benimle zaman geçirmesi ilgilenmesi gerçekten çok hoştu. Anlamlandıramadığım bir şekilde onun yanındayken çok fazla huzurlu ve rahattım tabi birde kendimi güvende hissediyordum.
Belki bu konuda biraz hızlı davraniyordum ama çok güvenmiştim ona acayip derecede cok güvenmiştimm.
Bir aksam kardeşimle fuara Gülşen'in konserine gitmiştik. Ateş ise anneannesine gitmişti. Anneannesinin evi benim okulun oralara yakındı ve dolayısıyla fuarada evi yakındı. Fuarda olduğumu söyleyince oda arkadaşını alıp geldi yanımıza. Çok fazla heyecanlıydım her an düşebilirdim birinin beni tutması gerekliydii. Ben böyle düşünürken karşımda gördüm. Ne yapacağımı bilemedim. Ahh yine o bakîslar Hayır hayır yapma bunu Ateş.. Her an düşüp bayılabilirim. Eğer böyle bişey olacaksa senin kollarında olmasını yeğlerim. Ben kızarırken midemden garip sesler çıkarken yanına dogru yürümeye başladım. İşte beni rahatlatan koku.
"Merhaba."
"Merhaba nasılsın. Kardeşim bu Adı Can." Gülümsedi Can'ın elini sıktı söze girdi.
" Bu da Barış küçüklük arkadaşım."
"Memnun oldum Barış." Tanışma faslı bitmiş konser alanını bulmak icin dönüp duruyorduk. Aslında Ateş ve benim amacım konser degildi bunu ikimizde iyi biliyoruz.. Omzumda hissettiğim sıcaklıkla etrafa bakındım aman Allah'ım o el yoksa evet evet yanlış görmüyorum. Şu an tüm vücudum yanıyor. Úzerime bir kova su dökseler geçmez.. Hiç bozulmasın bu an.. Oda benden hoşlanıyordur demii bunu yaptığına göre kesin hoşlanıyordur. Nolur hoşlansın oda benimle aynı şeyleri düşünsün hissetsin. Can ve Barış arkadan gelirken biz önde gidiyorduk. Kardeşim yanımda olduğu icin cekiniyordum aslında ama ne yapayım. Ailemden biriyle ilk defa birini tanistiriyordum. Bu anın bozulmasını istemedigimden hiç bir şey demedim.
"Nerelisiniz?"
dedi bana bakıp beni bitiren gülümsemesiyle bakarken bana.
" Amasya siz?"
diyebildim kendimin bile zor duyabileceğim bir ses tonuyla.
"Baba tarafı Giresun anne tarafı Aydın ben doğma büyüme buralıyım." dedi.
"Hmm karadenizli sayılırsın."
"Evet dedem bize kemençe çalardı içimizde var bu sürekli çalar bizde dinleriz." dedi.
"Biz tam o kadar değiliz kemençe çalan yok ama ne güzel sizin iş."
"Baba tarafını pek sevmem anneme yaptıklarından dolayı."
" Sanırım aynı kaderi paylaşıyoruz bende sevmem cok cektirmişler anneme."
"Aynı şekilde." sonrasında birbirimize yapılanları anlattık hüzünlendik güldük falan.
Tekrar konser alanına geldiğimizde konser bitmis millet dağılıyordu bide yorulmus yere yığıldık hemen.
Erkekler oyun konusundan konusurken bende Can'ın oynadığı oyundan bahsettim adını söylerken meğersem yanlış söylemişim hep bir ağızdan güldüler bana. Ne var yani canım herkes hata yapar. Saat daha faza geç olmadab kalktık metroya dogru yol aldık. Halkapınarda onlar ayrıldı biz ayrıldık eve geldigimde hala konusmaya devam ediyorduk. Bu geceden oda cok memnundu bnde cok memnundum. Onun yanindayken dünya karşımda olsa umursamam. Değerli hissediyorm kendimi ilk defa bu duyguyu tatmak içimde hissettigi. seyleri ilk defa bu denli büyük hissetmek cok güzel.. Allahım hic bozma nolursunn.. Bakalım daha neler olcak diyerekten kendimi uykunun kollarına bıraktım..
