Deel 2

36 3 1
                                    

Buiten waaide het erg  hard. Op de radio had ik al gehoord dat het keihard ging stormen deze week. Lekker dan! Moet ik gaan fietsen in de storm!

Ik liep mijn straat uit en kwam bij het bos. Ik keek om mij heen of ik iemand zag. Niemand, het was erg stil. Ik hoorde alleen de wind die blies door de bomen. Verderop stond de oude geitenboerderij. Het was een oud verlaten huis. De helft was ingestort, de planken waren aan het rotten en het glas was gebroken. Het 'weiland' was overwoekert met onkruid. De hekken waren weggehaald door jongens uit de buurt. Het zag er uit als een spookhuis. Een heel eng oud spookhuis.

Toen Lebon klaar was met wat hij moest doen, gingen we snel weer terug naar huis. Ik ben namelijk best wel een angsthaas. Ik heb claustrofobie, hoogtevrees, houd niet van spannende films, ik haat bliksem en haat het donker.

Toen ik thuis kwam stond het eten klaar. Iedereen zat al aan tafel. Ik ging er snel bij zitten en zoals gewoonlijk bespraken we de dag.

Mijn zus Maja was aan het woord: 'Ik en Justin hebben nu 748 dagen, 7 uur, 6 minuten en 34 seconden, goed hè!'

Mijn broertje viel in: ' mijn kanaal heeft 35 abonnees Jeej!' 

Toen iedereen was uitgepraat vroeg mijn vader aan mij hoe het mijn dag was. Ik durfde niet te zeggen dat ik er 4 keer was uitgestuurd vandaag en nu 8 onvoldoendes stond. Ik zei dat het een perfecte dag was.

Na het eten appte ik naar de palnbootpanda's ( en ja zo heten we) dat ik we moesten praten bij de verlaten oude geitenboerderij om 21:00. Iedereen ging akkoord dus ik deed mijn jas aan, stapte op mijn fiets en fietste weg.
Als ik niet had geappt was het meest grootste, engste maar meest geweldige avontuur nooit gebeurd....

(Hey de eerste paar delen zullen kort zijn maaar ik heb een heel leuk idee in mijn hoofd wat er gaat gebeuren... weet jij het? Laat het weten. )

Groetjes AF

Vera Goat Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu