Aşka şans Ver

16.bölüm sana şans veriyorum

Dünya etrafımda dönüyo ve sanki o benim etrafımda dönerken bende onunla birlikte dönüyorum tanrım!Beni öpüşü nazikce yatırışı lanet olsun utançtan kendimi parçalıycam.O yokken bile kendimi bu kadar utandırabiliyorsam onun yanında ne hale gelirim bir düşünün...Seviyorum evet bu aşk değil daha öte aşk...aşk bunun yanında az bile kalır 2haftada onu ne kadar istediğimi ve sevdiğimi anladım.Gerçekten tekrardan aşkın akıla bakmadığını anladım onun yanındayken sanki ben bir buzum ve o ateş bana yaklaştıkça eriyorum eriyorum ve PUF! yok oluyorum.Onu heran yanımda istiyorum ama bir yandanda onu anlıyamıyorum.Ben bu düşünceler içindeyken odamın açılan kapısıyla hepsi kuş gibi uçtu ve gitti.Sizce gelen kimdi? eğer cevap annemse evet doğru cevap! "Ne var anne?dedim ona bakmamaya çalışarak.Yanıma gelip muzur bir şekilde bana bakınca ne var der gibi kafamı salladım."Kimdi o çocuk?" dedi imalı imalı gülümseyerek.Sa-na-ne yahu sanane sex arkadaşım gerizekalı "Okuldan arkadaşım anneee"dedim anneyi uzatıp sıkılmış yaparak "Özel bir arkadaş olmalı"He ya He çık uyucam çık.şimdi bana kızıyosunuz anlatmıyorum diye ama ne diycem ki anne ben onu seviyorum ama o beni seviyomu bilmiyorum yani aramızda net birşey yok tek taraflı ama hep öpüşüyoruz.Hiç sanmıyorum hemde hiç"Uyumak istiyorum anne uyumak"dedim inleyerek"Peki öyle olsun ama bir yemeye çağır böyle olmadı ve... iyi geceler mira"ah sonunda"İyi geceler anne"Bu kadar sorunlumusun sen anlatmak istemiyorum niye trip yaparsın ki ama üzgünüm umrumda değil aşık oldum diye herkese karşı tekrar yumuşayacak değilim ya....Saat!AMAN TANRIM SAAT TAMI TAMINA 01:25 VE YARIN OKUL VAR!Ben saat 11 yada10 da uyuyan mira saati bir yapmışım koşarak yatağa girdim ve homurdanarak uyumaya çalıştım.Uyuyamıyorum lanet olsun uyuyamıyorum.Gözlerimi her kapadığımda o an aklıma geliyor ve bu uyuyamama sebep oluyor ama böyle giderse yarın geç kalıcaktım tamam okul umrumda değil ama coğrafya ve matematik sınavım vardı.Lütfen tanrım lütfen lütfen uyuyayım.

Yavaş yavaş kendimi uykunu kollarına bırakırken bir elin beni dürtmesiyle uykumdan azda olsa uzaklaştım.Olamazdı sabah olamazdı ben daha uykumu alamamıştım.Tekrar dürtüldüğümde iyice gerilmiştim."Anne lütfen çıkar mısın uyumam lazım ya!" diye çırpındım."Mira ben annen değilim ayrıcq sabahada çok var kalk ve bana bak". Rüyada olmalıydım bu...bu ses arasa aitti.Bir anda yerimden fırladİm ve suratına mal mal baktım.Konuşmak aklıma hucum edince vakit kaybetmetmeden lafa girdim "A-aras senin burda ne işin var?" dedim saçımı kulağımın arkasına koyarak ."Konuşarak uyumaya çalışacağız ve sende bana yardım edeceksin.Beni dinleyerek" gözlerim ve kulaklarım bana inanamazken aklım aras burda sana sadece sana ihtiyacı var diyordu."Hadi başlayalım " dedi ve belimden tutarak beni yatağa yasladı ve kafasını bacaklarımı koydu.titriyordum tirtir titriyordum.Ellerimi tuttu ve saçlarına götürdü."Okşa ve sadece beni dinle sevgini göster" dedi ve nefesini dışarı bıraktı."ta-tamam" dedim ve ellerimi saçlarında gezdirmeye başladım."Kimseye güvenmiyorum mira.Kimseye kime güvendiysem bırakıp gitti ihanet etti sanada güvenmiyorum ama beni bırakmıycağınıda biliyorum." dedi ve esnedi.Bana...bana güvenmiyor ama gitmiyceğimi biliyor farkında üzülsem mi? sevinsem mi? "Ama biliyomusun mira sana şans veriyorum aşka değil sana" dedi git gide uykuya yaklaşıyordu ve bana şans vermişti ona güven vermem için şans hadi kızım mira kendini kanıtla.Arasa baktığımda kafası karnımda uyuyordu çok tatlıydı ve uyuyordu ben uyuyamayacaktım ve bu gece benim için çok uzun bir gece olucaktı uyumaya çalışarak kendimi uykuya bırakmaya çalıştım...