3.BÖLÜM

35 1 0
                                    

Babam vardı.. Kapıyı kapatacakken ayağını kapıya koydu. Kapatamadım. Çok korkuyordum. Annemi bile bezdiren adam bana kim bilir ne yapardı? Düşünmek bile istemiyordum. Baran olsaydı yanımda keşke. Ama yeni gitmişti. Gelmezdi. Belki içine doğardı. Seven insanın içine doğar mesela. Kahretsin.
Kızım?
Ya sen ne kadar adi ne kadar şerefsiz ne kadar..

Şerefsiz adam ağzıma sus komutu ederek susturmaya çalıştı. Ve konuşmasına devam etti.

Annenin cenazesine gelmiyecekmisin?

Söylediği şey karşısında dona kaldım. Annem ölmüşmüydü?!
Nasıl?
Sonuçta o benim annem. Beni bıraktıp terkedip gitsede benim annem?! Gözümden yaşlar dudaklarıma kapar iniyordu. Her akan damlada mazi birer birer aklıma geliyordu. Allah kahretsin!!
Hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum. Ama olmuyordu. O adi karaktersiz adamın yanında olmuyordu.

Ne diyosun lan sen?!
Maalesef güzelim annen öldü.
Ne ne nasıl olur?!
Çok fazla deşme konuyu istersen!

O karaktersizin yakasına yapışmıştım. Öfke kontrolum tamamen yok olmuştu. Dengem alt üst olmuştu . Ne yapacağımı şaşırdım.
Söyle kaltak!! Ne oldu anneme!

Yüzüme bi tokat atacekken Baran gelip biyolojik babamın elini tutu. Kurban olurum. Elini tutuğu gibi yere yapıştırdı. Ardından bikaç yumruk attı. Babamın yerden kalkacak hali yoktu. Ama ıslık çaldı. Neden ıslık çaldığını anlamadan iki adam geldi. Baranı babamın üstünden tuttuğu gibi kaldırdı. Ben çığlığı bastım tabi. Baran adamlardan birine yumruk attı.
Ama nafile. Ya adamlar çağrıdan bile güçlüydü.

Onu bırakın yoksa sizi mahvederim!!

Baranımın yani Baranın burnuma birisi bişey koklattı ve bayılttı Baranı!. Ben adamlara vurmaya
başlayınca biri beni tuttu. Oha Baran bayılmış gibi yapmış. Adam beni tutunca hemen beni tutan şerefsizi yumruklamaya başladı. Bense diğerini oyalamaya çalışıyordum. Sonuçta Baran da insan. Benim oyalama tekniklerim aslında baya garipti. Önünü kesmeye çalışıyordum. Adamın bacağına yapışıp kapıya kadar götürmeye çalıştım. Kapıya geldikten sonra dışarıya atıp aniden kapıyı kapattım eli kapıya sıkıştı. Gerizekalı dkms. Sıra Barana yardım etmekti. Oha ya adam baranın üstüne çıkıp yumruk atmaya çalışıyordu. Kitaplığın üstünde çok sevdiğim eski bir arkadaşımın aldığı vazo vardı. Elime geçirdiğim gibi adamın kafasıyla boynu arasındaki yere vurdum. Bu taktiği boksta öğrenmiştim. Ya brn boksa gitmiştim. Niye dövmemiştim adamları. Neyseki Baranın üzerindeki adamda ex olmuştu.

Beni bu kadar çok mu seviyorsun Gökyüzüm?
Ne sevmesi ya?
Kendi hayatını riske atabilecek kadar?

Diyip kendine doğru çekti beni. Sersem djsm.

Beni hemen bırak!
Önce beni sevdiğini söyliyeceksin.
Seni sevmiyorum!
Bana aşıksın?
Sana aşık falan değilim!
Neden kurtardın beni o zaman?
Sanane ya bırak beni!
Deniz!
Bana bağıramazsın!
Sana bağırmıyorum. Artık itiraf et. Bana aşıksın.
Senden nefret ediyorum Baran! Anladınmı? Senden Nefret ediyor-

Tam cümlemi bitirecekken babam ayaklanmıştı. Birden belinden çıkardığı silahı Barana doğrulttu!

Ya napıyosun şerefsiz!

Diyip hemen Baran'ın önüne geçtim.

Hadi yiyosa beni vur lan! Anneme yaptığını banada yap! Hadi lan hadi!
Kes lan sesini çekil önünden şu kaltağın!
Sen kime kaltak diyosun! Sevdiğim adamamı!
Ne?
Yanlış oldu o ya. Hı Seni mahvederim adam!
Bu iş çok uzadı.

Diyip beni önünden itti. Ve babamın elini büküp silahı aldı. Ve bu sefer rehine babamdı. Yani baba demeye utandığım adamdı rehine.

Gökyüzü vuruyummu bunu?
Saçmalama polisi aryorum!
Ha yani seni kaybedemem diyosun. Sevdiğin adamım ya sonuçta.
O anı kurtarmak için söylenmiş bi sözdü. Hemen ciddiye alma.
Seviyorum onu dediğin serseri bumu Deniz?
Ne ben öyle bişey demedim hem sen kessene sesini. Şerefsiz adi köpek!
Öt lan! Nerden duydun!
Evinde dinleme cihazı var.
Vay göt!
Şş devam et lan!
İşte mırıldanlıy-
Ya yeter kes saçmalamayı!
Deniz?! Söyle be adam sende
Seni sevıyorum Baran dedi.
Bak sen kendikendine bile beni sayıklıyor işte Gökyüzüm..
Ya siz ne diyosunuz? Siz neyin derdindesiniz ben neyin derdindeyim! Annemi öldürdü bu adam! Bende bunu öldürücem!
Anneni ben öldürmedim kızım. Anneni başka birisi öldürdü.
Kim!! Kim diyorum sana!
Annene aşık olan bi adam. Ama bende bugün öğrendim Bütün olayları.

Birden Barana sarılıp ağlamaya başladım. Kalbimin ritmi çok değişikti. Annemin öldüğüne çok üzülmüştüm. O beni sevmese bile.. Ama ben bu işin peşini bırakmıycaktım. O adamı bulucaktım. Ya ne saçmalıyorum ben. O kadın beni terk etti! Bense arkadasından göz yaşı döküyordum. Hala 6 yaşımdaki kadar aptal ve kördüm. Az sonra polis geldi. Ve kapıyı çaldı. Hemen kapıya yöneldim ve kapiyi açtım.

Alın şu gerizekalı adamı!
Hanımefendi biz yapıcağımızı biliyoruz. Lütfen bizi yönlendirmeye çalışmayın.
Yönlendirmedi zaten..
Tamam Baran. Bişey demedi polisler. Siz şöyle geçin.
Kızım çok geç olmadan anneni bul!
Öldü demiştin. Cenazesine gitmiycekmisin demiştin bu ne demek oluyo simdi!!
Sakin ol meleğim
Olamıyorum Baran yapamıyorum!
Lütfen hepiniz karakola gelin. İfadeniz gerekiyor. Ahmet sende şu mafya bozuntusunu kelepçele. Hanımefendi adınızı soy adınızı alabilirmiyim?
Deniz Kaya.
Tamam. Siz biraz toparladıktan sonra sevgilinizle karakola uğrayın.
Tabiki. Dedim ağlamaklı biçimde.

İçimdeki yangınları hiçbişey söndüremezdi. Ne fırtınalar nede Baran. Hayatımda büyük bi travma geçirmiştim. Hemde sadece 1 saate.
Beni sevmeyen önemsemeyen birisi için bi ton gözyaşı dökmüştüm. Kendime gelemem gerekiyordu. Annem belki şuan yaşıyordu. Ama onun n beni bulması gerekiyordu. Çünkü onum kızıydım ben. Bi parçası! İnsan vücudundan bi parçayı nasıl terk eder? Kafam almıyordu! Ama bende onu önemsememeliydim. Umrumda olmamalıydı. Çünkü en fazla zararı bana o kadın vermişti. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.

***********************************
Aradan 4 gün geçmişti. Saat gecenin 3üydü. Uyandığımda çok susamıştım. Mutfağa doğru yürürken lambaderin ışığının açık olduğunu görmüştüm. Bi ara korkmadım değil. Ama orda oturan kişinin Baran oluğunu görünce içim huzur dolmuştu. Baran iki kolu dizlerinde elleride ağzında kapalı biçimde oturuyordu. Ağlıyomuydu o? Ağlıyordu!

Baran! Neyin var!
Ne bişeyim yok Denizim.
Görüyorum işte ne oldu?
Hiç bişeyim yok vallaha aşkım.

Yanına oturtup elini tutum. Herşey çok hızlı gelişmişti. Ne olup bittiğini anlamamıştım aslında. Ama seviyordum onu galibaa. Bir elimle rlini tutup diğerinşde yüzüne koydum. Baran o kadar şaşırmıştıki anlatamam yani o dereceydi..

Sen bunu bilinçli yaptığından emin misin?
Seni seviyorum.

Oha ne dedim ben? Ne demiştim öyle? Birden pat diye hislerimi dökmüştüm. Baran şaşkınlıktan ne yapacağını şaşırmıştı.

Sen ciddsin! Yes be budur işte!!

Diye birden binayı iletmişti. Salak şey!

Farkındamısın saat gecenin üçü!
Yani biz kısmen sevgiliyiz dimi?
Yani galiba sanki?
Yani birlikte uyuyabilriz.
Saçmalama! Henüz değil!

Yüzüne koyduğum elimi tutup gözlerini gözlerime kitledi. Dilinden dökülen sözcükler kalbime gömülüyordu.

Renlerden maviyi, çiçeklerden gülü, mevsimlerden baharı, ama herşeyden çok SENİ SEVİYORUM .GÖKYÜZÜM.

GÖKYÜZÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin