The Nations Return (De Kiwinatie)

Chapter one

Ik kom thuis uit school en ik gooi mijn tas neer op de grond. Ik sta tegen de muur aan en adem diep uit. Wat een dag! Al dat geruzie tussen geel en groen! Kan het nou nooit eens een keer ophouden?

Dit is er gebeurd: De twee scholen van geel en groen staan erg dicht bij elkaar. Gele en groene kiwikindertjes gaan natuurlijk niet naar dezelfde school, dat willen hun ouders niet. Ze mogen ook niet met elkaar omgaan. Zelf volg ik de helft van de dag les bij de gele school en de andere helft bij de groene school, om te kijken hoe het er in elk kamp aan toe gaat en om een eventuele strijd te voorkomen. De scholen proberen allebei te laten zien dat hun school het beste is door enorme posters op te hangen en de mooiste kunstwerken op de muren te maken om te laten zien dat hun soort kiwi's het beste is. Dit gebeurt trouwens met alle gebouwen in de kiwinatie. Alles om te laten zien dat hun soort het beste is. Ja, ik weet het, de kiwinatie is echt vermoeiend.

Maar goed: het was pauze. Alle kiwikindertjes gingen naar huis, want in de kiwinatie gaat iedereen thuis lunchen. Ik ging naar de grens tussen geel en groen om mijn dagelijkse ronde te doen. Die bestaat uit: rondlopen rond de grens om te controleren of alles nog goed gaat en daarna op een bankje in kamp groentje lunchen samen met mijn beste vriend Olivier.

Ik zag Harry (de gele kiwi van het intro) lopen. Die zal vast naar huis lopen, dacht ik. Zijn broer Sirius achtervolgde hem zo onopvallend mogelijk. Hij gaat hem zeker laten schrikken, dacht ik. Harry liep niet de goede kant op, zag ik. Hij liep in de richting van de grens. Ik zag hem een tunnel ingaan. Sirius liep haastig achter hem aan. Er was verwarring van Sirius' gezicht af te lezen. Harry was aan het praten met James!! De verrader! Hij had gezegd dat hij niet meer met James zou afspreken!! dacht Sirius.

Hij liep op ze af en trek ze uit elkaar. Hij schreeuwde: "Verraders! Jullie mogen helemaal niet met elkaar om gaan! Jij gaat met mij mee naar huis Harry!" Hij richtte zich tot James. "En jij, jij blijft uit zijn buurt, begrepen?!" Ik ben erop afgerend en ik heb James tot kalmeren gebracht. Ik heb hem gezegd dat hij naar huis moest gaan en hij luisterde. Eén voordeel van leider van kamp geeloentje zijn is dat iedereen altijd naar je luistert.

Ik heb even met Harry en James gesproken. Ze hebben me verteld dat ze al die jaren stiekem hebben afgesproken in die tunnel. Erg zielig, al dat gedoe van die burgeroorlog. Twee beste vrienden zijn gedwongen om stiekem met elkaar af te spreken.

De rest van de dag werden Harry en James door hun eigen kamp uitgescholden voor verraders. En ik probeerde de hele tijd rust in de kampen te houden, tevergeefs.

Maar, weer terug in het heden. Ik ben dus helemaal kapot van al dat gedoe tussen Harry en James. Ik laat me tegen de muur aanzakken en glijd op de grond. Ik doe mijn ontspanningsoefening. Dat doe ik wel eens als ik heel erg gestresst ben. Leider zijn van kamp geeloentje van de kiwinatie is namelijk niet erg rustgevend.

Ik open mijn ogen. Ik kijk de kamer door en mijn oog valt op de laptop. Ik moet maar eens mijn mail checken, denk ik. Zuchtend kom ik overeind. Ik start mijn laptop op. Mijn mailbox opent natuurlijk automatisch en ik krijg zoals altijd weer een bom aan mails binnen. Een heleboel mails kan ik zoals altijd weer verwijderen: 'Kies voor groen, de kleur van de natuur!' 'Geel, geler, geelst!' Als ik alle reclame heb gewist, kijk ik naar de belangrijke mails. Mijn oog valt op een mailtje dat heet: bijeenkomst voor alle naties. Ik besluit om het te openen. In het mailtje staat:

Beste Meike,

Ik wil je hierbij een persoonlijk bericht sturen dat de tijd en plaats van onze vergadering bekend is. Het is in de TostiNatie. Gelieve om 13:00 bij de uitgang van het vliegveld staan, daar staan 2 mensen om je mee te nemen naar de vergaderzaal. 
Jullie zullen met de trein gebracht worden. Ik zou wat spullen om te overnachten meenemen, voor het geval dat.

Groet,
Myrthe Koelemeij, leider TostiNatie

Ik bekijk nog even de rest van mijn mail en dan sluit ik mijn laptop af. Ik zit een tijdje na te denken in mijn stoel. Wie zal ik eens meenemen? Ik neem sowieso Olivier mee. Olivier is mijn beste vriend. Al sinds dat ik net een jaar oud was speelden we elke dag samen. Ik weet gewoon zeker dat ik altijd bij hem terecht kan en hij is 100% te vertrouwen. Ook nu nog spreken we wel bijna elke dag wat af. Olivier is wel een groene kiwi. Er moet ook een gele kiwi mee om de andere kant van de burgeroorlog te vertellen. Wie zal ik eens kiezen?Ik doe Harry wel. Hij is tenminste nog een beetje redelijk. Hij scheldt niet alleen maar kamp groentje uit. Ik stuur een mailtje terug:

Beste Myrthe,

Ik zal er zijn. Ik neem nog twee anderen mee.

Groet,
Meike, leider van de kiwinatie

Ik sluit mijn computer af en leg hem weer terug op mijn bureau.

Nog even ter informatie:

Er zijn verschillende naties in de tijd waar ik nu in leef, 2517. Er was namelijk een aantal eeuwen geleden een imbeciel, genaamd Donald Trump, de toenmalige president van Amerika, die een bom liet ontploffen waardoor alle mensen op aarde doodgingen. Alleen de naties zijn overgebleven.

Er zijn verschillende naties:

De hamnatie zorgt voor het eten van alle naties.
De kaasnatie heeft de beste beveiliging.
De kipnatie is nogal gewelddadig en zorgt voor erg veel onrust.
De taconatie en de tostinatie proberen de vrede te verzorgen.
En wij, de kiwinatie voeren alleen maar een burgeroorlog met elkaar.

We houden af en toe en gezamelijke vergadering om wat dingen te overleggen. Voor de rest bemoeien we ons niet met elkaar.

Maar goed, ik moet nu maar eens mijm koffer gaan inpakken. Morgen is de vergadering al.

Lees ook de verhalen van:

ItzTheMarit
Myrthezmind
TacoMaybritt
ABCDEmii
xLoisKaas