SON ŞANS -1-

51 10 6
                                    

''Arya. Arya kalk artık saat kaç oldu'' 

''Abi ya 5 dakika daha'' 

''Saat 2 ye geliyor sen hala 5 dakika daha diyosun. Ulan pandalar bile senin kadar uyumuyo hala 5 dakika daha diyosun.''

''Tamam ya sen in elimi yüzümü yıkayıp gelirim bende birazdan.'' 

Olon pondolor bolo sonon kodor oyomoyo. İnmicem işte bekle orda 1 saat mal gibi.

''Arya gelmezsen aldığım bütün petitoları yerim!''

İş ciddiye bindi... ay o değil ciddi ciddi petito almış lan kesin manita falan yaptı bu zekat amaçlı da bana petito aldı kesin.

''Tamam tamam kalktım geliyorum hemen petitolara dokunma yeter!''

Elimi yüzümü yıkayıp saçımı bağladım, pijamalarımı değiştirmeye çok üşendiğim için değiştirmedim. 

''Arya kahvaltıyı hazırladım sen kahvaltını yap ben bugün biraz Anıllara gidicem kapıyı kilitle kimseye de kapıyı açma. Arkadaşlarını çağırabilirsin ama mümkünse şu geçen gelip merdivenden 'seni seçtim pikaçuu' diyip uçmaya çalışan arkadaşını çağırma.

Gözlerimi kısıp abime şeytani bakışlarımı yolladım. Bu tabiki onu çağırıcam demekti. Birde şu pikaçu olayına gelirsek Azra tam bir pokemon çılgınıdır hele pikaçuya biter zaten biraz ekşın yaşamak için merdivenlerin son 6 basamağından uçmaya  çalıştı pek başarılı olamadı ama neyse.

            Abim gitmişti yine tek başıma kalmıştım. Kötü anılarımla...

Ben daha küçükken babam büyük bir borca girmiş birde tehditler ve annemin şikayetleri eklenince dayanamaz olmuş. O gün arkadaşımın bahçesine oynamaya gitmiştim eve gelir gelmez annemden yediğim dayağın şokundan çıkamamıştım bende evin deposuna -tek huzur bulabildiğim yere- gittim. Babamda oradaydı elinde bir iple sandalyenin üstüne çıkmış tavanla uğraşıyodu.

''Kızım. Birtanem affet beni.''

 Birden kafasını tavana bağladığı ipin içine geçirdi ve altındaki sandalyeyi ittirdi. Gözümün önünde ölmüştü ve ben ona engel olamamıştım. Her gece aynı anın kabuslarını görmek, aynı acıyı çekmek sonra annem. Annemde babamın intihar ettiği yerde intihar etmişti bir tek abim kalmıştı. O benim herşeyimdi, beni ayakta tutan tekşeydi.

         Azrayı aradım ama açmadı kesin pinekliyo biryerlerde yine. Bende bilgisayardan supernaturel açıp onu izlemeye başladım 6 tane bölümü hiç mola vermeden izlemiştim ve miğdem açlıktan isyan ediyordu. Mutfağa inip küçük olan ama evde en sevdiğim şey olan buzdolabını açtım depoladığım petitoların hepsini aldım odama çıktım ve kaldığım yerden devam ettim. 

''Aryaa!''

Aşağıdan abimin dışında başka sesler de geliyordu umarım düşündüğüm şey değildir aman Allah korusun. Aşağıya indiğimde gördüğüm manzara karşısında ağlama isteği geldi birden. Anılı ve yürüyen egoyu getirmiş yanında. Anıl baya yakışıklı çocuk şimdi hakkını yemek olmaz kibar da  ama Emre -yürüyen ego- için aynı şeyleri söyleyemicem. Aslında yürüyen egoda yakışıklı ama bildiğin tecilli odun hele egosu zaten boyundan uzun çekilicek gibi değil, oda 17 yaşında yaşıtız ama bir bilmişliği var sanırsın albırt aynştayn. Dua ediyimde burda kalmasınlar yoksa bende burda öldürücem kendimi.

Azıcık sevimli kız ayaklarına yatıp ''hoşgeldiniz'' dedim. Öküzün trene baktığı gibi bakıyo gerizekalı hele tipe bak bebe. Niye bu kadar atar yaptım bilmiyorum ama varlığı bile yetiyor.

''Arya sen misafir odasını hazırlasana'' mal gibi bakma sırası bana gelmişti harbiden bizde kalıcaklar. Ulan abim misafirliğe gitti abimi kovup buraya geldiler iyimi.

''ÖHÖ ÖHÖ ÖHÖM'' galiba sesli düşünmüştüm acaba daha ne kadar boka sarabilir.

''Ben misafir odasını şey ediyim siz sonra şey edersiniz. İyi geceleer.'' koşarak yukarıya çıkıcaktım ama çıkamadım. Ayağımı köşeye çarpmıştım ve refleks olarak çıkardığım ses domuz sesine benziyordu bu gerçekten iğrenç birşey kendimden tiksindim.

Bana her ne kadar öcü gibi baksalarda onları takmadan yukarıya çıktım aşağıdan anırma sesleri geliyodu bana güldüklerini varsayarsak bu nolmal birşey çünkü gerçekten domuz gibi çıkmıştı sesim.

Misafir odasını hazırladım ve odama geçtim açlıktan karnım kazınmaya başlamıştı petitoları bir kenara bırakıp tost yapmaya gittim. Masaya oturup tam yemeye hazırlanıyordum kii bilin bakalım ne oldu? yürüyen ego gelip ağzım dinazor gibi açıkken fotoğrafımı çekti.

''Malmısın'' bu bakışı atmaya bayılıyorum yahu hebele hübele.

''Malmısın'' bu bakışı atmaya bayılıyorum yahu hebele hübele

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Tostumu ona verme şartıyla fotoğrafı silmeyi kabul etti biraz zor oldu ama olsundu kapalı olan kısmetimin içine iyice sıçmasın bari. Sildiğinden emin olup kendime tekrar tost yaptım, ne bu benim çektiğim lan, onu da almaması için hızlı hızlı yiyip odama çıktım ve yarım kalan kabuslarıma geri döndüm.

SON ŞANSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin