"Peki Celal baba." dediğimde yüzüne ciddi bir ifade yerleşti ve o karizmatik sesiyle "Ne konuşmuştuk güzelim?Celal değil babacık diyeceksin!" dedi. Şuan ne kadar yakışıklı olduğunu ve ne kadar şanslı olduğumu düşündüm ve istemsiz bir iç çektim sonra istediğini yaparak "Peki babacık." dedim ve celal üstüme doğru gelmeye başladı ve onu durdurdum "Ne konuşmuştuk? Evlenmeden olmaz." dediğimde yalvarırcasına "Sarp..." dedi ama ben hemen arabadan indim ve eve doğru koştum.
Dediklerimi nasıl dikkate almazdı.Beni dinlemiyordu bile. Ben onun dediği herşeyde bir anlam ararken o benim dediğim bir sözü bile aklında tutamıyor muydu? Bu canımı yakmıştı. Gözümden bir damla süzüldü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yes daddy? (celarp)
Fanfiction"Anlamana gerek yok. Bilmen gereken tek şey: senin benim küçük kediciğim olduğun."
