( Girl's POV)
ngayon na ang araw na kinakatakutan ko.
nakita ko si Dwaine kahapon kung gaano siya ka saya.
ayo kong bawiin yun, pero bilang na ang oras ko.
paano ko sasabihin sa kanya ,
hindi ko kaya sobrang parusa ito para sa akin.
ang sakit!
alam mo yung pakiramdam na mahal ko na nga ang tao at nagbago sya para sayo ? kaya lng kailangan mo syang iwanan...
kasi nman yun yung sabi ng destiny.
bakit pa kasi ako .,
isa lng nman akong hamak na pigura eh.. !
-------------------------------------
hinintay ko si dwaine sa music room, alam ko kasi dito agad sya dederetso..
maya maya dumating na sya, nagdala na nman sya ng 1 bonquet ng white roses.
" hello bebeko?"
bebeko? endearment ba yon? nakakapnghina ng tuhod. tss
" Uh, youre here."
" oo, miss kita agad eh--- ah heto may bigay ako sayo.."
at ngumiti ng ngiting ako lng ang nakakakita."
inabot nya sa akin at ki-niss ako sa noo.
" muaaaamwpphh"
hindi ako mka tingin sa kanya at diretso nlang ako
" bebeko? may problema ka ba?"
" ha, a-ah, wala nman. "
" sure ?"
"oo " tumango tango lng ako .
napansin nyang hindi pa din ako nagbibihis.
" oh, bebeko?! hindi ka pa nagbibihis-- nung isang araw pa yang suot mo pink gown na yan ah...
hindi lng ako nagsasalita ..--
iniba ko nman ang usapan.
" Dwaine halika , tumugtog ka na.!"
" hehe, oo nman , eh, ang galing ko na kaya., kuhang kuha ko na nga yung buong kanta eh.. "
binuksan na nya yung takip ng piano. naupo naman kaming dalawa. -- nagsimula na syang tumugtog pero, nasa 1st verse pa lng sya ng kanta , pinigilan ko agad sya.
" bebeko? bakit?"
" wag ka muna tumugtog."
tila naguguluhan sya.
" bakit nman ? ayaw mo ba?"
nag pout pa sya.
" hindi nman sa ayaw. may sasabihin kasi ako sayo."
naupo sya ng maayos at humarap sa akin.
hindi pa sya na kontento ay inilabas pa nya ang isa nyang binti at hinila ako papalapit sa kanya.
" ano yon bebeko?"
:)
" Dwaine ? mahal mo ba talaga ako?"
nag bigay sya ng tingin na npka curious..
" yes! oo! yup! i do !-- bakit , sasagutin monako?"
padabog pa nyang sinabi.na iniemphasize lahat ng klase ng "OO"
BINABASA MO ANG
"THE SECRET" that cannot be told
Short Storythis story is inspired by the movie " The secret that cannot be told" and " a walk to remember" I really appreciate Music that's why i made this kind of fiction... hope you like it.. I dedicate this for my beloved classmates who are adiksss..hahaha...
