Sabah kahvaltımı edip çıktım.her sabah olduğu gibi bisikletime binip okulun yolunu tuttum.yoo ben bir öğrenci değilim,öğretmenim.neyse,kapıda bana bakmakta olan bahar'ı gördüm,elimdeki kitapları ona vererek sınıfa götürmesini istedim.daha sonra önceki gün karşılaştığım kızı düşünmeye başladım ki tam o anda müdür bey öğretmenler odasına daldı.yanında ki oydu,Eylül.buyrun dedim,isteksizce.bu Eylül dedi yeni öğrencin!o anda Eylül de ben de soka girdik.ama dememe fırsat vermeden evet iyi günler deyip çıktı.eylülü alıp sınıfa çıktım.tanıştı,pek sayılmaz ama olsun.Tenefüs zili çaldığında dışarı çıktık,labaratuara gittim.ardım dan bahar geldi.hocam dedi yavaşça,seker bir kızdı bahar,oldukça Zeki ve güzeldi de ama öğrencimdide.evet dedim kafamı kaldırıp.bir anda size aşığım!demez mi?şok oldum.ne!!diyebildim.bahar sen benim öğrencimsin bunu duymamış olayım dedim.sonra Eylül geldi onu görünce ister istemez gülüyordum.bahar sesini yükselterek işte hocam o kızı seviyorsunuz dimi dedi.bağırarak evet!!dedim Eylül bir an durdu.yanına gittim,bahar da bizi izliyordu,seni seviyorum.dedim.eylül koşarak çıktı,sınıftan,okuldan evlerimiz yakındı tam giderken,olamaz!eylül son model bir cipin altında kaldı:veeee daha ilginçi bahar sürüyordu!!bağırarak ambulans çağırdım...seni seviyorum Eylül ne olur bırakma beni!!
