Sea of Roses

2

Ik draai mij voorzichtig om; terwijl mijn hart in mijn keel bonkt. Voor mij staat een meisje met blonde haren, groene ogen en een opvallend kleine neus. Als ze geen gemene grijns op haar gezicht hebben, zou hebben, zou ik vrolijk naar haar glimlachen. Maar die grijns, doet mijn adem stokken.

'Ha-hallo' stotter ik. En kijk haar aan. 'Wie b-ben jij?'

'Ik ben Georgia Rose.' Zegt ze trots, met nog steeds die grijns. Ik slik even.

'Maar ik kwam niet om een koffieklets met je te houden. Ik kom voor iets heel anders!' Ze plaatst haar heanden in haar zij en kijkt me strak aan.

'Vo-voor wat dan?' Zeg ik nog steeds bang.

Georgia Rose zet een stap in miijn rechting, en onwillekeurig zet ik een stap naar achter. Ik vertrouw haar niet. Die manier van grijnzen en kijken zegt al veel.

Geargia stopt wat blonde haren achter haar oor. 'Ik ben hier om je verschillende dingen duidelijk te maken. Wat ik  nu zeg, blijft onder ons! Begrepen?'

Ik knik snel.

'Ik wil wraak, wraak!'roept ze bijna uit, en begint te ijsberen. Ik wordt er duizelig van, maar besluit om mijn mond te houden.

'Ik wil dat je pijn voelt! Ik wil dat de pijn je vermozelt, zoals de pijn bij mij heeft gedaan! Ik wil je zien afzien! Je zien leiden, terwijl ik er geamuzeerd naar kijk.' 

Als ik deze woorden hoor, lijkt mijn hart even te stoppen met kloppen. Mijn mond wordt kurk droog, en mijn oren beginnen te suizen.Ik begin te trillen als een rietje.

Maar Georgia Rose lijkt er niks van te merken, en als ze dat wel deed, liet ze het niet zien.

'Ik had een goed leven, de beste ouders en veel vrieden. Maar toen moesten persé jou ouders een eind aan maken.' 

Bij het woord ouders gaat er een schok door mijn lichaam heen.

'Ze hebben mijn leven in een hel verandert. Ze hebben, verdorie, mijn bloedeigen, lieve ouders vermoord!' Haar ogen die daarjuist nog kil en koud stonden, staan nu tranen en pijn.

'Ze hebben ervoor gezorgd dat ik nooit meer mijn moeder en vader zou zien! En allemaal door jou ouders!' Ze wijst met een trillende vinger naar mij. Weer zet ik een stap acheruit.

'Maar mijn wraak zal zoet zijn!' Ze begint gemeen te lachen. 'Je moet hem verleiden,ervoor zorgen dat hij begint te stotteren als je naar hem kijkt. Je moet ervoor zorgen dat hij rood wordt als je hem 'perongeluk' aanraakt. Je moet ervoor zorgen dat hij alleen nog maar aan jou denkt. En dan, dan moet je hem laten vallen als een steen! Elke avond om 10 uur, moet je een roos op zijn bed leggen!'

Ik kijk haar trillend aan, mijn ogen wijd van schrik en mijn mond open van verbazing.

'Wie-ie moet ik verleiden?' Ik knijp mijn ogen toe, alsof ik dan het antwoord niet meer kan horen. Maar helaas, word je niet plots doof als je dat wilt. Haar antwoord slaat in als een bom...

HEEEEEEEEEEEEEYYYYYYYYY NIEUW hoofdstuk!!!! x