Acı Gerçekler.

231 14 4
                                    

-Bu çok saçma, hem Selena'nın bunu istediği ne malum ? dedi Justin . Bakışlarından bile birşeyler ima etmek istediği

anlaşılıyordu fakat söz sırası bana gelmeden Zayn ortaya atladı ;

   -Bu oyunun kuralları var dostum , ve uymak zorundasın dedi bakışlarını bana çevirerek . Aslına bakarsanız Justin haklıydı

onu öpmek istemiyorum ya da onun beni öpmesini ama bunu yaşamadan ölmek de istemiyorum hem ne kaybederimki ?

Ayağa kalktım . İkiside bir açıklama bekliyordu daha doğrusu orda bulunan herkes açıklama bekliyordu.

   -Şeyy ben , yapamam Zayn üzgünüm dedim . Aslında ona 'Kanser bir kızı öpmek istemzsin' demek istiyordum ama kimsenin bu 

olayı bilmesini istemiyorum , ya da bana acımalarını..

Zayn sinirle yerinden fırladı ve yanıma yürümeye başladı açıkçası korkmuyor değilim ama bunu belli etmedim . Yanıma geldi

ve belimi kavradı . Burdan sonrası beni korkutuyordu , ne yapıcağını çok iyi biliyordum bu yüzden hızlı bir şekilde elinden

kurtuldum.

   -Sana lanet olası dudaklarını istemiyorum dedim diye bağırdım tüm dikkat üzerimdeydi . Az sonra neler olucak 

biliyormusunuz ? Bunu dolmuş olan gözlerimden anlayabilirsiniz daha fazla rezil olmak istemiyordum koşarak ordan ayrıldım.

Sahilin öbür ucundaki eski kulübeye koştum . İçeri girdim ve toz içinde kalmış duvara yaslanarar ağlamaya başladım.

Bacaklarımın beni daha fazla taşıyamayacağını anladığımda kendimi soğuk betona bıraktım hem ağlıyor hem de lanet olası

hayatıma küfür ediyordum . Niye o oyuna katıldım k, mutlu olmak neyime benim ?

   -Nefret ediyorum diye bağırdım bu içimdeki siniri biraz olsun dindirmişti.

   -Neden nefret ediyorsun ? 

Gelen sesle ağlamayı kestim herhalde rüya görüyorum justin arkamdaki sandalyede oturmuş beni izliyordu. Kalkmam için elini

uzattı elini tuttum ve ayağa kalktım.

   -Sen ne zamandan beri burdasın ? 

   -Buraya girdiğinden beri dedi gülmseyerek.

   -Beni neden takip ettin ?

   -Çünkü , iyi değildin .

   -Ben iyiyim dedim sesimin titremesine engel olamazken.

   -Anatmak iyi gelir dedi gülümseyerek yanındaki sandalyeye oturdum , ona herşeyi anlatmalımıydım ? Tabiki de hayır.

Ne yapabilirki , bana acımasını istemiyorum. 

   -Evet ?? dedi anlatmamı beklerken gözlerini odaklandım aslında anlatmak için odaklanmıştım ama kayboldum , o ela

gözlerinin muhteşemliği altında sanki bütün dertlerim eriyip gitmişti gözlerinden uzaklaşıp suratını incelemeye başladım.

Kusursuz bir yüzü vardı sanki tanrı bütün çabasını onun muhteşemliği üzerinde hazırlamıştı.

   -Justin ben...Şey...

   -Sen ne ? 

   -Ben...Sevgilimden ayrıldım dedim inanın bana ki ben bile bunu neden söylediğimi bilmiyordum , yalan konusunda oldukça

EVERYTHING IS SO STRANGEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin