" Mess We Made "

CHAPTER 17: thankful

MITCH POV

Competition day.......

Halos mabingi na ako sa sigawan ng tao dito sa loob ng araneta. 

eto na ang araw na hinihintay namin at eto na rin ang araw na kinakatakutan ko. Takot akong magkamali kaya I'm too nervous now. 

Sabi nga ni Lara kahapon I'm the playmaker of the group kaya kapag nagkamali ako damay din sila. haay. actually sanay nanaman ako sa ganto pero di kasi maiiwasang kabahan lalo na sa gantong kalaking competition. Halos puro sikat ang makakalaban namin. 

Sa pagmumuni ko di ko napansin na kanina pa pala ako tinatawag nila Lara mula sa kinuupuan nila. binato nya tuloy ako ng candy na tumama sa braso ko.

matagal pa naman magsisimula kaya lumapit muna ako sa kanila. magkakasama kasi lahat ng mga taga Crystal Palace University . ang magkakasama ay si Lara, and yung mga ka close ko. 

" Alam mo muka kang natatae na ewan kanina " simula ni Lara sakin nung makalapit na ako  sa kanila

" oo nga friend. para kang may sakit " sabat naman ni Jen classmate namin

" Are you nervous friend ? " tanong naman sakin ni kelly. isa sa mga friends ko

" super ! grabe parang gusto kong magbackout. raming umaasa sakin. and I don't know why. parang ako lang ang sasayaw mamaya " sabi ko tas yumoko

" dear hindi naman to ang first time na nangyare sayo. Ang rami nyo ng sinalihan tas ngayon kabang kaba ka padin "  sabi naman ni Lara

" iba kasi to dear. It's a big competition. puro sikat ang naglalaban laban. ibig sabihin magagaling halos. basta iba" sabi ko

" Lam mo dear. wag kang masyadong mapressure about things just relax wag mo silang isipin. just think na you want this. na parang nanunuod lang sayo ay kami. this will be your perfect day and we're here to support you " sabi ni Lara sabay yakap sakin

tinugunan ko naman yung yakap nya. tama sya hindi ko muna iisipin yung pressure I will enjoy this. tama ngang lumapit muna ako sa kanila cause I know na sila lang kailangan ko para kumalma. 

" oo nga pala. asan si Ketchie ? " tanong sakin ni Lara

" ayun. may training daw. ayaw paalisin ng coach nila. lapit nadin competition eh. isa nga yun kung bat ako kinakabahan wala kasi sya at si Jacob " sabi ko

" aay ! talaga yung si coach regalado. higpit masyado. sugapa kasi sa trophy. si Jacob nga may balak tumakas kanina kaso nahuli. " sabi naman ni Lara

" haay nakakaasar tuloy. lalo akong kinkabahan " sabi ko

Buong family ko nanuod sa competition na to. ikinancel talaga nila lahat ng appointment nila ngayon para dito. para suportahan lang ako. 

kanina habang nasa kotse kami. kinakabahan na talaga ako buti na lang niyakap ako ng dalawang kuya ko. 

ganto kasi yun.  nasa gitna nila ako. nagkwekwentuhan sila habang ako antahimik ko na kasi sobrang kinakabahan ako. tas nagulat na lang ako ng niyakap nila ako sabay.

" young lady don't be so nervous. ang panget mo kapag ganyan ka " sabi ni Bro michael

" oo nga! you can do it. " pagsasang ayon naman ni Bro misaki

niyakap pa nila ako ng mahigpit. I'm thankful talaga kasi alam kung anjan ang family ko to support me. nawala ng konti ang nerbyos ko pero konti nga lang.

dapat kasi susunduin ako ni Ketchie kanina para sya ang maghatid sakin ang kaso nagtext sya sakin na ayaw daw silang paalisin ng coach nila. nakikipag away na nga daw sya ang kaso kapag nagpumilit pa sya pede daw syang tanggalin kaya ang sabi ko na lang okay lang na wala sya dun at tapusin mo na ang training pero sa loob loob ko naiinis ako. lalo na sa coach na yun.pero ano bang magagawa ko ayoko namang masira yung career ni Ketchie sa basketball. He loves basketball katulad ko I love dancing kaya dapat suportahan kaming dalawa sa mga gusto namin.