Ona wśród wilków

~2~

  Zaczęła się lekcja. Siedzę cała zestresowana. Nie przez to ,że na przykład pani wybiera do tablicy czy sprawdza prace domowe których nie mam. Na 100% procent nie przez to lecz przez tego idiotę obok mnie który się na mnie gapi. Pierwsze 10 minut lekcji przeszły gładko ,bo nawet nie zauważyłam że ktoś się na mnie patrzy tak jak zwykle przepisywałam bazgroły pani z tablicy do zeszytu. Ale teraz mogłabym z niego skórę zedrzeć. Wreszcie nie wytrzymuje energicznie odwracam głowę co robi też chłopak. Jak myśli że nie zauważyłam to się grubo myli.

-Może chcesz mi łaskawie powiedzieć dlaczego się na mnie patrzysz ,a nie no nie wiem na tablice?-Zapytałam na tyle cicho byśmy tylko my to słyszeli.

I nic ,po prostu cisza. Zachowuje się jakby mnie nie słyszał. Super. Czekam ,może mnie na prawdę nie usłyszał. Dalej czekam, no nie siedzi nagle jak aniołek. Przepisuje ,co z tego że większości nie ma nawet napisanej ,bo pan wielki się na mnie gapił. Wreszcie postanawiam ponowić pytanie ,przecież gadać umie więc kiedyś musi odpowiedzieć.

-Pytam się dlaczego się mi przyglądałeś- Widząc ,że znowu zaczyna udawać ,że "nie słyszy" dodaje. -Masz już nigdy tak się na mnie nie patrzyć rozumiesz? - Mogłam przewidzieć że nic nie powie. No zwariuje przez niego.

Dalsza lekcja poszła gładko m.in przez Chris'a który się ode mnie odczepił. Czyli jednak słyszał. Teraz tylko czekać na dzwonek. 10 ,9 ,8 ,7,6,5,4,3,2,DRYYYYY! Jak najszybciej spakowałam rzeczy do plecaka i pierwsza wybiegłam z klasy tylko ,że znowu czułam jego wzrok. Od kiedy ja czuje czyjś wzrok  jak się ktoś na mnie patrzy? Nie wiem i nie potrzebuje wiedzieć.

Reszta lekcji poszła szybko. Tylko że dowiedziałam się że pan wielki na którego śliną się prawie wszystkie dziewczyny w klasie. PRAWIE wszystkie ,bo ja oczywiście nie bo nie czuje takiej ochoty. Wracając ,okazało się że będzie jeszcze siedział ze mną na matmie.Naprawdę super. Ale miny tych dziewczyn które by mi chętnie ręce powyrywały tylko po to by siedzieć z tym kolesiem. Po prostu piękne.

Właśnie idę moją ulubioną ścieżką leśną wprost do domu. Dom w którym aktualnie mieszkam jest wśród drzew ,a ściany są drewniane. Dlatego bez problemu mogę powiedzieć ,że mam jest on naprawdę ładny.Z przyjemnością idę przez wielki ogród mojej mamy. Jest naprawdę piękny ,wszędzie kolorowe kwiaty, drzewo ,a koło niego piękne małe oczko wodne. Po prostu cudo.

Wchodząc do domu rzucam krótkie "cześć" do mamy i szybko wchodzę na schody wprost do mojego pokoju. Mój pokój jest bardzo przytulny ,dlatego bardzo lubię tu przebywać. Jest trochę mały ,ale mi to w zupełności wystarczy. Kawowe ściany ,biurko z mega wygodnym krześle obrotowym ,okno z moimi zdjęciami i oczywiście łóżko ,a bardziej kanapa z morzem poduszek. Na biurku leży mój laptop więc biorę go. Podłączam do ładowarki i już za chwile jestem rozłożona na moim przecudnym łóżku. Tak jak zwykle sprawdzam FaceBook'a ,Instagramcia i Gmaila. Później biorę się za to nudniejsze czyli lekcje. Jak ja ich nie lubię ,nienawidzę po prostu. No ale muszę to przeboleć. 

Robię lekcje już od jakiejś godzinki i na szczęście właśnie teraz... skończyłam! Uradowana sięgam po pierwszą lepszą książkę akurat to był "Pax" i czytam. Kocham czytać po prostu bez książek nie ma życia ,nie ma mnie. Czytam i czytam ,muszę przyznać ,że bardzo mnie to wciągnęło. Opowieść jest o chłopcu i jego lisie naprawdę magiczna. Wreszcie kończę i już z zamykającymi się moimi szarymi oczami sprawdzam godzinę w telefonie. 22:59 aha. Idę jeszcze pod prysznic ,zmywając ze mnie wszystkie dzisiejsze przygody? Historie? No już naprawdę nie myślę. Powolnym krokiem wracam do pokoju i jak na zawołanie słyszę dźwięk nowej wiadomości. Niestety jestem zbyt zmęczona ,a właściwie to kto o tej porze pisze sms'y. Na pewno nie moja koleżanka. Z różnymi myślami idę spać.

Hejka tu Sońka ;) 

Dzisiejszy rozdział robiliśmy "razem" :) Zawsze coś 

To chyba tyle bajo ;*

~Sonia~