saat gene 18.20'ydi.
ve sen gene parmaklıklara
yaslanmıştın ve müzik dinliyordun.
biliyor musun?
çok dağılmıştın.
bense elimde onca kitap,
hiçbirini düşürmeden
eve gitmeye çalışıyordum.
evet, gene oturuyordun.
rüzgarda sallanan kristal sayesinde
dudağında bu sefer mavi vardı.
ve aniden başını kaldırdın.
uzun siyah saçlarının arasından
ela gözlerin benimkilerle buluştu.
ve biliyor musun?
aniden midemde kelebekler
uçuştu.
