Uzunca simsiyah saçları, yelpazeyi andıran rimelli kirpikleri, esmerimsi fakat garip tona sahip olan o teni, ortalama boyu ve zayıf yapısı vardı.
Saatlerce inceledim. Her şeyine göz değdirdim ve bunu yaparken ne yapıyorum ben bile demedim.
Erkekleri etki altına alacak bir dış görünüşten çok kızların 'bu da ne böyle, saçlarını hemen kesmesi gerekiyor' gibi tepkileri üstüne topluyordu. En azından benim çevremce.
Twitter kullanıcısı olarak iyi gözlem yapıyor ve bir türlü hazmedemiyordum. Kafamda 1 yıl 2 ay kadardır 'Bunu neden yaptın?' sorusunu defalarca kez sordum. Fakat cevabı ölmüş biri olarak asla kendimde veya O'nda bulamadım.
Saat:05.34. Gözüm saatime dokunduğunda hislerim geriye gelmişti. Kafamı pencereme doğru çevirdiğimde havanın artık gece rengini kaybedip yerini bebek mavisi tonlarında aldığını gördüm. Harika!
Yatağa doğru paspal adımlarla ilerledim. Uykum gelmişti. Ama uyumak gibi bir niyetim henüz yoktu. Telefonumu elime aldığımdan sadece 4 saniye sonra geri bıraktım. Düşünüp dururken evde uyuyan ağabeyim, annem ve babamı es geçip balkona sigara içmeye çıktım.
Eğer yakalanırsam cidden ölmüş biri olurdum. Hemde resmi evraklarda kayıtlı olarak.
Hızlıca sigaramı bitirmeye bakarken öksürüklerimin arttığını farkettim. Kısa zamanda doktora git diyerek kendimi tembihledim.
Allah var yine de gitmeyecektim.
Bu arada ben E' kişisi oluyorum. Hastalıklı vücuda sahip olup sağlıklı bir ruha sahibim. Bundan yaklaşık 2 yıl 9 ay kadar önce sol göğsümde belirgin bir kitle belirlendi. 1 ay boyunca ne olduğunu çözmeye çalışan doktorlar sonunda neticeye varabilmiş ve beni hastane odalarından birine kapatmışlardı. O zamanlar ölmedim. İyileştim. Tabi bunun bir son olduğunu söylemedim. Ardı arkası kesilmedi. Göğsümdeki şişliğin bir benzerinden sağ kolumda da görüldü. Bayağı büyük bir şişlik.
9 cerrah baktığı halde henüz teşhis konulamadı. Anlayacağınız saçma sapan bir şey. Hala yaşıyorum.
Asıl hikayem bunlar değil. Hikayem bundan 1 yıl 2 ay önce kadar başladı. Sanırım whatsapp gruplarından biri yüzünden.
Whatsapp grupları arkadaşlık bağlarını ya çürütür ya da yeşertir. Veya her ikisinide zamanla size yaşatır. Fakat elinizde bir koz olarak hep kalıcı anılar olarak kayıt altına alınırlar.
Hatta bu konuşmaları e-mail yoluyla kopyalayıp şifreleyebilirsiniz bile. İşte bu noktada artık yok olan değil gizlenmiş değerler kalıyor.
Whatsapp gruplarından birisine alındığımda heyecanla gruba dahil olup kendimi tanıttım. Kimseyi tanımıyorum diye.
Tanışma faslından sonra sohbetler açılmaya, konuşmaya hatta ve hatta samimi olmaya başlanmıştı.
Grupta yalnızca en yakın arkadaş olan 2 erkek ve 7 kız vardık. Konuşmayı seviyordum. Fazlasıyla.
O 2 erkekten birisi bendeki olayı başlatmıştı. B' fazlasıyla garip konuşuyor ve beni mutlu hissettiriyordu. Ya da öyle hissetmek istiyordum.
Ben tatildeyken konuşma uzadı uzadı ve uzadı. Şimdi başlayabiliriz.
Merhaba B'. Seni anlatmaya geldim.
