So ayun dahil nga nahulog yung singsing ko binulsa ko yung panyo ko sandali at pumunta ako sa may riles ng tren…Kukunin ko na sana yung singsing kaya lang…….Di ko napansin yung tren papalapit na…….
Katapusan ko na ba?
Oras ko naba?
Marami pa kong pangarap sa buhay ko dito na ba magtatapos ang lahat?
Kala ko sa mga oras nay un mamatay na ko pero….
Pero……
Unexpected.ang nangyari.
Yung singsing ko.
Matagal ko din hindi nakita na lumiwanag ng ganito.Ang lakas nung liwanag agad kong kinuha yun aat sinuot. Habang papunta pa rin sa direksyon ko ang tren nananalangin ako na
sana may mangyaring himala
At meron nga
Before na mabunggo ako ng tren may sumagip sa kin….
“Sa susunod kasi mag-iingat ka” sabi nung lalaki na nagligtas sa akin. Nakita ko yung gamit nung lalaki nakakalat lahat sa sahig. Ibig sabihin talagang iniwanan niya lahat ng gingawa niya para lang iligtas ako?
“S-salamat po t-talaga!”sabi ko sa lalaki na nagligtas sa akin
“Naku!Buti nalang nakita kita.”
“Nagtataka nga po ako papaano niyo po ako napansin eh!” panu kasi medyo malayo ako sa kanya nun kaya 5% lang posibilidad na makita ka dun. Maliban na lang kung. Kung.
“Ah nakita ko kasi may umiilaw banda dun eh.kaya pinuntahan ko tapos nakita kita.”sabi
Niya.
Sabi ko na nga ba eh nakita niya yung ilaw na nanggagaling sa singsing ko. Hindi na ako magtataka kung nahanap niya ko.
“Ah ganun po ba? Thank you po talaga ah?”
“Your Welcome!” sabi niya habang nakangiti ^_____^
Saka ko lang napansin na nandiyan na yung tren…
“Kuya alis na ko baka mahuli ako sa pasok ko eh. Di ka ba sasakay kuya?”
“Ah hindi nagpapahangin lang ako dito, masarap kasing pumunta dito eh”
“Ganon po ba? Sige po mauna napo ako. Ba Bye po.” Kumaway kaway pa ko dun sa may kuya habang papunta sa may tren. Kumaway din naman siya sa kin nun ng pabalik at nginitian niya pa nga ako nun eh.Uy infairness gwapo siya at cute pa!. LOLOL Landi ko! Malate pa niyan ako eh! So ayun sumakay na ako sa may train para pumunta sa school ko. Sa school isa lang ang kaibigan ko dun. Ayaw kasi nilang makipagkaibigan sa akin dahil natatakot sila sa mga magulang ko. Actually public school lang ako nag-aaral kahit mayaman kami. Ayaw ko na kasing makisama sa mga taong walang paki sa mundo eh.Yung last na private school ko kasi na pinasukan, yung mga tao dun malalandi, ayaw mag-aral, hindi nakikinig sa mga teacher. Ako nga lang yung tao na matino dun eh! Ako lagi rank 1. Kaya kusa na yung principal ang kumausap sa mga magulang ko. Gusto san a nilang ilipat ako sa ibang school dahil hindi ako naarrapat para sa school na ito. Nung nalaman ko yun sabi ko ayaw ko mag-aral sa private school dahil halos ng mga nag-aaral sa mga eskwelang ganito eh walang paki sa buhay ang mga estudyante. Sabi ko mag-aral nalang ako sa Public school. Nung una ayaw nilang pumayag dahil wala daw akong matutunan doon. Syempre di ako pumayag nun. Hindi ako lumabas sa bahay or nakipag-usap man lang sa magulang ko nun. Hanggang sa hindi na nila ako matiis at pinayagan na nila akong mag-aral sa isang public school.Sobrang saya ko nun!. Noong unang pasok ko marami agad gusto makipagkaibigan sa akin pero…
Hindi pumayag sila mama at papa. Pwede daw akong makipagkaibigan pero dapat sa mga mayayaman lang daw hindi daw sa pamilya na mahirap. Sinubukan kong kunbinsihin sila pero ayaw talaga nila. Kaya wala akong naging kaibigan nun kahit isa. Hanggang sa isang araw…nasa playground nun ako nun at kumakain ng ice cream.Umiiyak ako nun dahil mag-isa ako lagi walang kaibigan…Maya-maya may lumapit na bata sa akin.
“Bakit ka umiiyak?” tiningnan ko siya. Tingin ko magkasing age lang kami nito
“Wala kasi akonng kaibigan ditto kahit isa wala”sabi ko sa kanya
Ngumiti siya.
“Parehas pala tayo eh”sabi niya sa akin
“Ta-talaga?”
“Oo ayaw ng mga magulang ko na makipagkaibigan ako sa mga taong mahihirap dapat daw sa mga mayayaman lang.Ewan ko nga sakanila eh! Puro pera mahalaga sa kanila!”
“Sakin din ganun sila. Bad Influence daw sila sa kin sabi ni dad at mom”
“Yeah. Di nga nila tayo maintindihan eh! Palibhasa mahalaga lang sakanila PERA!”
“Sino ba kasing nagimbento ng pera sa mundo? Bakit meron pa niyan?”
“Patayin ko yata kung sinong nagpauso nun eh!”
“Grabe huwag naman!”
Ayun nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan hanggang sa naging magkaibigan kami.Kaya siya lang ang only friend ko nun!
……………….
Maya maya nagstop na yung bus sa school ko at pumasok na ako
Pagkapasok na pagkapasok ko pa lang sa room ko sinalubong na ko agad ng bff ko.
“Antagal mo naman! Kanina pa kita hinihintay ah!”
“Wow grabe ah!ang aga pa kaya!”
Tinuro ko yung orasan
“Ayaw mo yun! Atlis di ka late!maaga ka nga lang..”
“Hay ewan ko sayo. Sisigaw-sigawan mo ko tapos sobrang maaga pa naman pala”
“Sorry naman daw! di alam ni bff mo.”tapos niyakap niya ko. “Patawarin mo na ako PLEASE!!!!!”
“Ano pa nga bang magagawa ko? O para may silbi ka! Gawin mo tong assignment ko” sabay bigay ko ng assignment notebook ko sa kanya.
“Para lang yan pala eh!EASY!”
“Dadagdagan ko pa yan mamaya no!”sabi ko sakanya
“EH?!Andaya mo naman !”
“Che! Gawin mo yan! Chop!Chop!”
So ayun wala siyang nagawa kundi sundin ako.
Lagi kaming ganyan minsan kapag siya naman di nakagawa ng assignment niya ako ang gagawa vice vesa lang kami ganun.
Hanggang sa uwian na
………………..
BINABASA MO ANG
past memories (ON HOLD)
RomanceIsang cupid na malungkot at laging nag iisa sa may train station. Isang babae na walang magawa kungdi manuod ng anime at isa ang kaibigan. Anong mangyayari kung ang cupid at ang isang normal na tao ang nainlove sa isat isa? Magkakatuluyan kaya sila...
