Hoofdstuk 44:

158 9 2
                                    

Pov Layla
Ik word wakker en ziecdat ik in een ziekenhuis zit. Ik zie links van mij dioni en kaj zitten en meteen weet ik waarom ik hier zit;ik ben gevallen en er kwam een bor op voet, daardor is hij open gegaan en zat vol scherven sneeën en bloed. "Dioni?" Hij kijkt op van zijn telefoon en hij lacht van oor tot oor. Kaj kijkt nu ook op en kan een glimlach niet onderdrukken. "Lieverd, heb je nog pijn?"vraagt hij. Voorzichtig pribeer ik rechtop te zitten en kijken kaj en dioni me afwachtend aan. "Nee, ik voel niks" antwoord ik rustig. "De dokter zij dat als je wakker word dat je een pijnscheut kon krijgen dus ja, vandaar die vraag" ik knik en pak voorzichtig dioni's hand. Hij streelt met zijn duim over mijn hand dat me rusitg maakt. "Hoelaat is het?" Vraag ik. "5:00" zegt kaj "mn vader had net het appje gelezen, hij schrok erg en vertelde het je moeder" "appje" vraag ik verward "kaj had zijn vader een appje gestuurd omdat we naar het ziekenhuis ging en zodat ze wisten dat we hier waren" vult dioni aan. Ik knik weer en pak mijn telefoon weer. Aangezien het bijna ochtend is en mijn vlogcamera thuis heb.

"Goedemorgen mensen, het is vandaag iets anders want dit is niet mijn kamer. Ik lig namelijk in het ziekenhuus en-" "en ik ga jullie dat ff vertellen hoe onhandig ze is" zegt kaj en neemt mijn telefoon over. Ik begin te lachen en zie dioni naar kaj kijken "kijk mensen, Layla kon niet slapen en toen is ze naar beneden gegaan" "ze wilde ff wat drinken maar toen ze weer naar boven wou gaan viel ze en kwam er een bord op haar voet waardoor haar voet open is" vult dioni hem aan. Kaj knikt en overhandigt mijn telefoon weer aan mij. "Dus dt mensen en ja ik weet nu nog niet veel dus ik hoop zo snel mogelijk een uitslag heb"

En met die woorden leg ik mijn telefoon ff weg, "nou dat word dus ff wachten" zucht dioni. "Jup" zegt Kaj. En zo zitten we hier nog een tijdje, we hebben gewoon nog een beetje gepraat over alles en nog wat en kaj en dioni zaten soms een beetje te kloten.

Als we net in een gesprek zitten, komt ern een doktercde kamer binnen ongeveer iets grote dan dioni (maarja dioni is gwn klein😂) met zwart krullen haar en een bril. "Mevrouw Smith?" En hij kijkt mij vragend aan. "J-ja dat ben ik" geef ik als antwoord "we hebben goed en slecht nieuws; het goede nieuws is dat het maar een kleine breuk en ja vanmiddag weer naar huis mag, het slachte nieuws is dat je niks zelf mag doen en dus niet alleen kan zijn" ik kreun het en ga zuchtend liggen.

Als ik ergens een hekel aan heb is het niks maar dan ook letterlijk NIKS doen, zelfs de kleinste dingetjes niet. Dan voel ik me gwn een imbessiel idk en zo verwend. "Fijn dus ik kan niks zelf doen" zucht ik weer. "Ach joh wij letten wel op je schat" zegt dioni en drukt een kus op mijn hand.

Vinden jullie dit boek nog leuk ik wil graag weer een q&a houden stel vraen aan mij of personages
X me haha

verliefd op een Youtuber💕 1&2 (ON HOLD)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu