Bir Gece Kuşu'nun Kaleminden

Otobüsler

Eveet , her gün yazamayabilirim ama yinede aklıma geldikçe yazacağım .

Eskiler geldi bi anda aklıma. Hayatımda doğru dürüst dolmuşa otobüse binmedim. Gerçekten düzenli olarak bu vasıtalarla yolculuk yapan insanlara imreniyorum. Çünkü bilmiyorum ama ben alışmadığımdan farklı geliyor . Bana şuan uzaylı muamelesi yapabilirsiniz , ya da şuna bak süt çocuğuda diyebilirsiniz ama durum bu.

Ve bende fobi oluştu bu yönde . Rahat edemiyorum arkadaş otobüste dolmuşta , herkes bakıyo gibi geliyo . Bide ayaktaysam sormayın çilemi .

Zaten çekingen bi insanım (Evet kavga edemem biri höt dese susarım-ama kendi içimde benden aslanı yok-) çekingenim evet , ve detaycıyım baayaaa. Herşeye dikkat ederim .

Ve dışarı çıktığımda da herkes beni inceliyormuş gibi hissediyorum. Evet biliyorum saçmalık bu.

Buraya nerden geldim bilmiyorum ama anlatmak istediğim şey şuydu;

Bir defasında hatta iki üç defasında otobüste yaptığım bir şey...

Camdan dışarıyı izler ve insanlara bakarak kendimce onlara senaryolar yazardım. Umarım bunu bi tek ben yapmıyorumdur :D

Piskopatın teki gibi hissederim yoksa .

Aa bak şu annesiyle konuşuyo benceden tutun , şu toplantıya geç kalmış gibi..  Bunlar normal gözükebilir örnek verdim ama ben sanki o otobüsün içinde bir sürü film izlerdim o 20-25 dk da ..

Neden anlattım bilmiyorum, ama şuan içimden acayip derecede bunu yapmak geliyor . Önüme çıkan ilk otobüse binip kulaklığı takıp son durağa kadar insanlara senaryo yazmak ...