"Jeny..." Je knippert met je ogen en je opent ze klein. Je kijkt in de mooiste ogen die je ooit gezien hebt. Je ziet de glimlach van Dioni verschijnen als je je ogen opent. "Hey, heb je lekker geslapen?" Vraagt hij. Je knikt en draait je hoofd om om op Dioni zijn wekker te kijken, het is 07:15 uur. Je stapt uit bed en loopt met je kleren richting de badkamer, "Je weet waar de make-up enzo ligt he?" Vraagt Dioni grijnzend. Je glimlacht, "Ja, weet ik." Je draait de badkamerdeur op slot en kleed je uit om te douchen. Na 10 minuten sta je voor de spiegel. Je pakt de mascara en eyeliner uit het laadje en doet het op, je kamt je haren en legt alles weer terug. Je maakt de badkamerdeur open en loopt naar Dioni z'n kamer. "Uhm... Dion?" Dioni kijkt je vragend aan. "Heb je misschien ook uhm... zo'n weggooi tandenborstel ofzo?" Vraag je zacht. Dioni glimlacht, "Onderste laadje, rechterkant, daar ligt er nog één volgens mij." Je knikt en loopt weer terug naar de badkamer, je kijkt in het onderste laadje en ziet daar een witte tandenborstel in verpakking liggen. Je poetst je tanden en na een paar minuten plof je neer op Dioni zijn bed. "Moet je niet wat eten voordat je je tanden poetst?" Vraagt hij. "Ik eet 's morgens nooit." Zeg je zacht. "Waarom?" Vraagt Dioni. "Je gaat me niet vertellen dat je jezelf te dik vindt." Zegt hij er meteen achterna. Hij loopt naar je toe en gaat naast je op zijn bed zitten, hij slaat een arm om je heen en kijkt je aan. "Je bent hartstikke mooi!" Zegt hij. Je glimlacht klein, "Nee, ik heb 's morgens alleen geen honger." Dioni knikt, "Bij mij ga je wel eten, ik wil niet dat je met een lege maag straks weg gaat." Je kijkt hem aan en rolt met je ogen, "Oké oké." Zeg je. Je pakt je mobiel en jullie lopen de trap af naar beneden. "Wat wil je eten? Pannenkoek, ei, brood, fruit?" Vraagt Dioni. "Ik neem wel een appel, als jullie dat hebben natuurlijk." Zeg je. Dioni pakt 2 appels en geeft er ééntje aan jou, "Alsjeblieft." Zegt hij. "Dank je." Je kijkt op de klok en ziet dat het 07:50 uur is, "We moeten gaan." Zegt Dioni. Hij pakt zijn tas, stopt er 2 flesjes water in, wat te eten en pakt zijn jas van de kapstok. Ook jij pakt je jas en trekt hem aan. Dioni doet de deur open en laat jou voor hem naar buiten lopen, hij trekt de deur achter zich dicht en pakt zijn fiets. "Zal ik je tas vasthouden?" Vraag je. "Als je wilt, graag." Hij geeft jou zijn tas en je doet hem op je rug. Je springt bij Dioni achterop en samen gaan jullie richting school. Als jullie eenmaal op school aangekomen zijn spring je van Dioni zijn fiets af en wacht je totdat hij zijn fiets in het fietsenrek heeft gezet. Hij neemt zijn tas van je over en samen lopen jullie de school binnen. Jullie hangen je jas op en zien de meiden staan met Cassius, Jai en Kaj. Jullie lopen er naartoe en zeggen gedag. "Hey." Zeg je. "Jeny! Ik moet je zoveel vertellen!" Schreeuwt Jessica bijna. Je zet een gemaakte glimlach op en kijkt even snel naar Dioni, hij kijkt je ook aan en je ziet dat hij merkt dat je vrolijkheid gespeeld is. Hij knipoogt naar je als teken dat alles goed komt. Je kijkt weer naar Jessica en luistert naar wat ze te vertellen heeft. "Kaj en ik gaan vandaag chillen na schooltijd bij hem thuis." Fluistert ze. Je glimlacht, "Echt? Ik ben blij voor je!" Zeg je met een gemaakte enthousiaste stem. Jessica lacht en praat weer verder tegen Anne, Lianne en Shannon. Je pakt je mobiel en ziet dat je een Whatsapp berichtje hebt van je moeder. "Lieve Jeny, het spijt me zo, kom alsjeblieft naar huis! X." Je merkt dat er iemand naast je staat, je kijkt net langs je mobiel heen en ziet de schoenen van Dioni. Je voelt een hand op je rug wrijven en je kijkt naar Dioni. Hij glimlacht klein naar je en laat zijn arm weer naast zijn lichaam zakken. Je wacht nog even met typen, "Het zal er toch een keer van moeten komen." Zegt Dioni zacht. "Ik kom vanmiddag naar huis." Stuur je terug naar je moeder. De bel gaat en met z'n negenen lopen jullie naar de kantine waar uitgelegd wordt wat jullie vandaag precies gaan doen.
Na een paar uur loop je samen met de anderen de school uit naar de fietsen. Je pakt Dioni zijn tas aan en wacht totdat hij z'n fiets uit het fietsenrek heeft gehaald. "Waar is jouw fiets?" Vraagt Anne. Je kijkt naar Dioni, "Uhm... kapot." Zeg je met een kleine glimlach. Ze knikt en wacht totdat Jessica, Lianne en Shannon ook hun fiets hebben, "Tot morgen." Zegt Lianne blij. "Tot morgen." Zeg je. "Gaat alles wel goed?" Hoor je naast je. Je ziet dat Kaj bezorgd naast je staat. "Ja hoor." Zeg je. Het voelt niet goed om tegen hem te liegen. "Als er wat is kun je me altijd bellen of Whatsappen he?" Je knikt en glimlacht een beetje. In je ooghoek zie je Dioni naast je staan met zijn fiets in zijn hand. "Gaan we?" Vraagt hij. Je knikt en jullie zeggen de drie jongens gedag. Je zwaait Dioni zijn tas op je rug en springt achterop. "Hoe laat zou je naar huis komen?" Vraagt Dioni als hij het fietspad op rijdt. "Geen idee, ik heb geen tijd genoemd." Zeg je. "Wil je nu meteen naar huis of zal ik je eerst trakteren op een ijsje?" Vraagt hij, voordat je antwoord kan geven zegt hij er nog wat achteraan. "Eigenlijk heb je geen keuze, het ijs bij de ijssalon hier om de hoek is geweldig." Je lacht en wacht tot Dioni vaart mindert, je springt van zijn fiets af en nadat Dioni zijn fiets heeft neergezet lopen jullie samen de ijssalon binnen. "Wat wil je? Je mag zoveel je wilt." Zegt Dioni. "Ik wil Cookie Dough, Chocolate Fudge Brownie en Half Baked." Zeg je met een glimlach. Dioni besteld en na vijf minuten zitten jullie op een bankje in het Vondelpark. "Dank je wel." Zeg je als het stil is. Dioni kijkt naar je ijsje, "Geen dank hoor." "Nee, dat bedoel ik niet, nou ja, ook weer wel, maar ik bedoelde eigenlijk voor gisteravond en vandaag." Zeg je. "Geen dank." Zegt hij met een glimlach. Dioni heeft zijn ijs al op als jij nog maar op de helft bent, "Had je niet wat langzamer kunnen eten?" Zeg je nep-boos. "Ik eet normaal, jij eet gewoon langzaam." Zegt hij. Je lacht, "Ik wilde je net vragen om me te helpen met eten, maar uh..." "Vergeet alles wat ik gezegd daarnet heb." Zegt Dioni snel. Je schept wat ijs op je lepeltje en houdt het voor zijn mond, hij opent zijn mond en je schuift het lepeltje naar binnen. Dioni kijkt bedenkelijk, "Smaakt naar jou." Zegt hij, je bloost en denkt weer aan het moment dat jullie zoenden. Je neemt een hap van je ijs en schuift daarna ook weer een lepel vol met ijs in Dioni zijn mond. Als je na een tijdje het laatste schepje ijs op de lepel schept breng je de lepel naar je mond en gooi je na een paar seconden het bakje en het lepeltje weg in de prullenbak naast het bankje. "Gaan we?" Vraag je aan Dioni, hij knikt en samen lopen jullie weer naar zijn fiets. Na 20 minuten fietst Dioni je straat in, in de verte zie je je huis en een diepe zucht rolt over je lippen. Dioni fietst steeds langzamer en op een gegeven moment staan jullie stil voor jouw huis. "Als er wat is móet je me bellen, beloof je dat?" Zegt Dioni. Je knikt en geeft hem een knuffel, Dioni geeft je een kus op je wang, "Het komt allemaal goed." Fluistert hij zachtjes in je oor. Je snuift zijn geur op en laat hem dan los. Je zucht en loopt naar de voordeur. Dioni kijkt je bezorgd aan en fietst dan langzaam weg. Als je hem niet meer ziet druk je op de bel en wacht je totdat er wordt opengedaan. Na een paar seconden zie je je broertje in de deuropening staan, "Jeny!" Roept hij en hij omhelsd je. Je glimlacht klein, "Waar is mama?" Vraag je. "In de keuken." Zegt hij. Je zet een stap naar voren, doet de deur dicht en loopt achter je broertje aan de woonkamer in. Je loopt door naar de keuken, "Mam?" Vraag je zacht. "Jeny! Lieve schat!" Roept ze, ze barst in tranen uit en omhelsd je, je laat je armen naast je hangen en kijkt richting de keukenkastjes. "Mam." Zeg je. Ze laat je los en neemt je mee naar de bank in de woonkamer. "Ik snap het als je niet naar je vader wilt, ik moet ook aan jou denken, maar je kan het op z'n minst één keer proberen, doe het voor mij en voor Tim." Zegt je moeder. Je voelt de boosheid naar boven komen, "Mam! Ik wil niet naar papa! Ook niet voor één keer!" Schreeuw je een beetje. Je staat op en loopt naar de keuken, je pakt een glas en vult die met water. Daarna loop je weer terug naar de woonkamer, je ziet je moeder huilend op de bank zitten, zelf voel je ook de tranen achter je ogen branden. "Mam, ik wil echt niet naar papa, wat... Wat hij ons allemaal aangedaan heeft... Ik kan het niet." Zeg je zachtjes. Je zet je glas op tafel en loopt naar je moeder toe. Je moeder kijkt op en omhelsd je, "Het spijt me zo lieverd!" Zegt je moeder huilend. "Sst..." Sus je je moeder. Je wiegt je moeder een beetje heen en weer in de omhelzing. "Het spijt mij ook." Zeg je zacht. "Ik heb er aan gedacht om vaker wat met m'n dochter te gaan doen, lijkt je dat wat?" Vraagt je moeder als ze weer een beetje gekalmeerd is. Je knikt en glimlacht. "Ik moet weer verder met het eten." Zegt je moeder. "Wat eten we?" Vraag je. "Je lievelingseten." Antwoordt je moeder. Je glimlacht en je ogen volgen je moeder die naar de keuken loopt. Je pakt je mobiel en appt Dioni.
