Alex Nathan on the side------------------>
HELLO GUYSS!! ^_^ SORRY SA MAGIGING WRONG GRAMMAR AND ERRORS!!
HOPE YOU ENJOY!
^_^
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Alex Nathan's POV
The number you have dialed is either on attended or out of coverage area please try your call later.
"Shit!" sa pagkairita ko ay tinapon ko yung cellphone sa kama ko.Di ko makontak si Monique.Simula kagabi pa ito.
~FLASHBACK~
"Okay team tapos na ang praktis ngayon.Maaga ko kayong papauwiin para makapagpahinga kayo ng maayos at magkaroon ng lakas bukas"Pagkasabi na pagkasabi sa amin yun ni coach ay naghiyawan ang mga kulugo.
"WOOO!!Yes maaga tayo makakauwi ngayon.Kala ko mamagdamagin tayo ni coach nito kakapraktis"sabi ni bryan isa sa kateam mate ko.Napapailing habang napapangiti ako sa mga naririnig ko sa mga kulugong ito.Di naman kasi halata sa kanila na excited sila na mga magsi uwi.
Nagpaalam muna ako kay Monique para pumunta sa aming locker room para makapagpalit ng damit.Sa bahay nalang ako maliligo.Saka nakakahiya kung paghihintayin ko ang girlfriend ko.Mainipin pa naman yun.
Pagkatapos kong isara ang locker ko at ayusin ang mga gamit ko ay umalis na ako.Bago pa ako makalabas ng pintuan ay kinantyawan na naman nila ako sa pangunguna ni Raf.
"Oy Captain sa bahay ang uwi ha"Nakangising sabi nya sakin.At nagsitawanan ang iba kong ka team mate.
"Ul*l ka Raf manahimik kajan.Wag mo akong itulad sayo!"tatawa tawa ko pang sabi bago ako umalis sa locker room.Narinig ko pa ang mga tawa nila habang akoy papalayo.Mga ugok talaga.
Naabutan ko na may kausap sa cellphone si Monique.
"Stan..ahh oo.Wag ka mag alala ako bahala..Huh?Anu?"huminto sya saglit upang pakinggan ata ang sinasabi sa kabilang linya.Mukhang di pa nya ako napaapansin.Balak ko sana syang gulatin.Unti unti akong lumapit sa kanya.
"Yeah!Ako na bahala.Trust me.Okay I love you too"akmang gugulatin ko sana sya ng marinig ko ang kanyang sinabi I was stunned.What was that?Nakita ko syang pinatay na ang tawag.Bigla syang humarap sa direksyon ko at biglang nagulat.
"Ano ka ba naman alex wag mo nga ako gugulatin ng ganyan!"sigaw nya sakin."Teka kanina kapa dyan?"
"Ah di naman.Kakadating ko lang."pagsisinungaling ko sa kanya.Kitang kita sa itsura nya na nakahinga syang ng maluwag.Ayaw kong isipin na niloloko lang ako ni Monique.Alam kong mahal na mahal nya ako.2 months palang kami at sa 2 months na yun sobrang saya ko.Kaya binura ko ang lahat ng negatives na pumapasok sa isipan ko.
Di ako lolokohin ni Monique.Siguro bestfriend lang nya yung kausap nya.Tama!Pagkukumbinsi ko sa aking sarili.
Nginitian ko sya"Tara ihatid na kita sa inyo"at sabay na kami umalis palabas ng Gym.
Sakay ng aking kotse ay hinatid ko na sya sa bahay nila.Pagkarating namin sa labas ng gate ng bahay nila ay agad akong lumabas ng pinto ng aking kotse para syang pagbuksan.Kahit kailan di pa ako nakakapsok sa bahay nila.Ni hindi pa nya ako pinapapakilala sa mga magulang nya.Nung una nagtataka ako pero dahil sa mahal ko sya ay inintindi ko nalang baka hindi pa sya handa na malaman ng mga magulang nya ang relasyon namin.Kaya tuwing ihahatid ko sya sa bahay nila ay hanggang labas lang ako ng gate.
