Namjoon
Elimdeki dosyalarla koşuşturarak Hekimin odasına girdim. Çok yorgundum. Alnımdan akan terler yavaş yavaş dosyaların üzerine akmıştı. Elimde sildim ve Hekimin önüne koydum."Bay Yoongi buyrun bu yeni gelen hastanin transferi için istediğiniz dosyalar."
" Tamam Sağol Namjoon."
Dedikten sonra odadan çıktım. Oda bir gaydi ve benimle olmasindan korkuyordum. O yüzden kimseye gay olduğumdan bahsetmemistim. Jin... o çok farklıydı. Ama şimdi gelse ayaklarima kapansa bile onu affetmicektim. Beni bırakıp Amerika'ya gitti. Her animda bu Jin geliyor aklıma. Biraz bekleme salonunda hastaların yanında oturfum dinlenmek adına ki adım anons yapıldı. Ben bu hastanede iki dakika duramıyordum.
"Bay Kim Namjoon. Bashekimlik odasina çağırıyolursumuz. Lutfen Bay Jung He'nin odasına gidiniz."
Dediklerinde oflayarak da kalksam odaya girdim ve kapıyı haifce tiklattim. Komudu bekledim ve komut geldi içeri girdim.
" Bay Jung He... Beni çağırmışsınız?"
"Ah evet Namjoon... gel otur şöyle. "
Dediğinde karşındaki deri siyah koltuğa oturdum. Kafasını dosyalara çevirip bir tane kırmızı dosya aldı ve bana uzattı.
"Bunlar nedir Bay Jung He?"
"Imm... Bir hasta geliyor. Adı Kim Seok Jin."
Dediğinde elime bir buz kesildi. Her yer çok soğuk olmaya başlamıştı. Onu onu burada gorucektim...
"Bu hastamiz kalp yetmezliği varmış sanırım. Özellikle senin ilgilenmeni istediler. Özellikle de ayrietten bir para verdiler."
Ah bu adam hala da paragoz! Ben ne yapicaktim? Onu tanimamaktan da ziyade onunla muhattap bile olmamaya çalışacaktim.
~~~~
Odaya girdi ve karşıma oturdu.
"Immm... Bir dakika dosyaya bakiyim adınızı unuttumda. Hmmm Kim Seok Jin. Bay Seokjin sorununuz sanırım kalp yetmezliği. "
"Evet kalbim artık dayanamıyor! "
"Sizin bir tomografi nizi ceksinler. Sonra dayanır mı dayanmaz mı ona o karar verir efendim."
'Efendim' kelimesi sanki kötü bir kelime gibi yüzüme baktı ve igrendi. Dışarı çıkarken durdu ve bana doğru donerek;
"Namjoon seni çok özledim! "
Diyerek boynuma atladı kendimi aglamamak icin zor tutuyordum...
"Kimsimiz? Ne yapıyorsunuz? "
Dediğimde suratıma ciddi ciddi baktı ve
"Özür dilerim sizi birisiyle karistirmisim. O kişiyi çok seviyorum. Amerikaya gittim çünkü okumak icin. Gelecek için... ona kendimi af ettirmemi sağlayacağım. O beni de seviyor bunu biliyorum. Aishh! Özür dilerim. Kendi derdimle sizi geriyorum."
Dedi ve çıkacaktı ki konusup konuşmamak arasında kaldım ve onun boynuna sarılarak şöyle dedim;
"Jin!"
Diyerek ikimizde ağlamaya başladık. Öyle ağlıyorduk ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~NAMJIN~
FanfictionMerhabalar Namjin ile karsinizdayim. diger calismalara biraz ara verip bu kitaba ilgi gostericem. lutfen sizde ilgi gosterin.. opuldunuz..