Хэзээ нэгэн цагт энэ нулимсыг зогсоно гэж итгэж байна
Хэзээ нэгэн цагт энэ түнэр харанхуй арилж
Дулаахан нарны гэрэл нулимсыг минь хатаана гэж итгэж байна
Энэ мэдрэмжийг мэдэх үед
Эцэж сульдсан өөрийгөө харсаар ядарлаа
Бүх хүсэл мөрөөдлөө биелүүлмээр байна
Би хатуу байх ёстой
Бүх цаг мөчид үүнийг л мэдэрдэг
Би байх ёстойгоосоо илүү дутмаг
Хөл минь хүчгүй болж доош унана
Хэзээ нэгэн цагт энэ нулимсыг зогсооно гэж итгэж байна
Хэзээ нэгэн цагт энэ түнэр харанхуй арилж
Дулаахан нарны гэрэл нулимсыг минь хатаана гэж итгэж байна
Би өдөр бүр сайхан болно гэж өөрийгөө тайвшруулдаг
Гэсэн ч бага багаар айдаст автах би
Өөртөө итгэ гэж байнга хэлдэг ч
Одоо хэр их тэвчиж чадахаа мэдэхгүй байна
Гэхдээ би хүлээнээ
Урт хугацааны шөнийн дараа нар гарах байх
Хэзээ нэгэн цагт өрөвдөлтэй зүрх сэтгэл минь ч сэргэх байх
Надад тусална гэдэгт итгэж байна
Бурхныг надад тусална гэж итгэж байна
Илүү ихийг даван туулах хангалттай итгэл найдвар алга
Хэзээ нэгэн цагт энэ нулимсыг зогсооно гэж итгэж байна
Хэзээ нэгэн цагт энэ түнэр харанхуй арилж
Дулаахан нарны гэрэл нулимсыг минь хатаана гэж итгэж байна (нулимсыг минь хатана)
Гэхдээл би хүлээнэ (someday,someday*)
Урт хугацааны шөнийн дараа нар гарах байх
Хэзээ нэгэн цагт өрөвдөлтэй зүрх сэтгэл минь ч сэргэх байх
Хэзээ нэгэн цагт...
