Yeni okul yeni çevre yeni arkadaşlar.Babam böyle söylemişti.Aslında tam anlamıyla yeni sayılmazdı.Annem öldüğünden sonra bu kasabadan taşınmıştık.Ama babamın işi nedeniyle tekrar bu küçük yere gelmiştik.Dokuz yıl olmuştu..
İlk okulu burda okumuştum.Berbattı.Çünkü çirkindim sivilcelerim ve diş tellerim vardı.Şimdi ise daha şirindim yani,sanırım.
Arabadayken bunları düşünüyordum.Babamın bana seslendiğini bile duymamıştım.En sonunda bağırmış olacak ki yerimden sıçradım.
-Elif artık şu koca kıçını ordan kaldırıp bana yardım eder misin ?!
Ne kibar bir babam var değil mi?
Onun bu sözüne karşılık gözlerimi devirerek arabadan indim.Valizimi aldığım gibi eve doğru koşmaya başladım.Sakarlık burada bile peşimi bırakmamış olacak ki,altımdaki kocaman taşı göremeyip önce valizim sonra da ben birlikte yere yuvarlandık.Ve karşıdaki güzel bacaklı kızlar bana gülüyordu.Onlar ne ara oraya gelmişler di ki?
İlk günden sıçtın be Elif..
Yatağıma uzanmış bunları düşünürken,odaya çok sevgili babacığım girdi.Yine "ciddi bir konuşma yapacağım beni dinle" modundaydı.
Yatağa bağdaş kurup oturdum ve onu dinlemeye başladım.
-Elif biliyorsun,burada uzun süre bulunmadık.Bu ev sana annenin ölümünden sonra tuhaf gelebilir.Ama burada çok anımız oldu kıyamadım.Bu arada yeni okuluna kaydını yaptırdım.Hemen yarın başlıyorsun derslerden geri kalmamalısın.Senin için zor olacağından eminim.Fakat alışacaksın.
Derin bir nefes alarak sözü babamdan aldım.
-Endişelenme baba.Burayı avcumun içi kadar iyi bildiğimi biliyorsun diyip sahte bir gülümseme yerleştirdim yüzüme.Daha sonra iyi geceler diyip yorganın altına girdim.
Ne de olsa yarın çok berbat bir gün beni bekliyordu..
Sabah babamın sesiyle uyandım.Lan ne ara sabah oldu.Ben az önce yatmamış mıydım?
Üfleyerek yataktan kaltım dolabın karşısına geçtim ve Siyah bir atlet spor ceket ve kot pantalonumu aldıktan sonra banyoya girdim.Yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı at kuyruğu yaptım ve giyindim.
İşte kabus şimdi başlıyordu.
Okuluma doğru yürümeye başladım.Dünkü kızlar köşede duruyordu.Bana bakıp sırıtıyorlardı.Ne var abi yani düştüm sadece.
Onlara söve söve cici okuluma kadar geldim.İçeri girdim herkes bana bakıyordu.Sinirim bozulmuştu.Tam o sırada bana doğru koşan kumral bir kız gördüm.Ne olduğunu anlayamadan sarıldı bana.Geri çekildiğinde bu kişinin Talya olduğunu gördüm.
Benim en yakın arkadaşım Talyaydı lan bu.
-Senin bu okulda olduğuna inanamıyorum geleceğini biliyordum bilirsin çok cabuk yayılır burada herşey.Ama inanmadım fakat şu an burdasın.Ay çok heycanlı gel sana heryeri göstermem lazım.Burası çok güzel mükemmel bir yer gel.
Daha tek kelime söyleyemeden beni çekmeye başladı.Mecburen takip ettim onu.
Okul çok güzeldi.Ama ayaklarım ağrıyordu.O kadar fazla kat gezmiştim ki Talyaya lanet okudum ilk günden.
-Talya daha ne kadar var öleceğim simdi dediğimde
-Son bir kat daha var orada dinlenirsin hadi gel dedi.
Oflayarak takip ettim onu.Getirdiği yer çok ilginçti daha çok diskoya benziyordu.Evet okulun içinde disko çok tuhaf dimi?
-Burası neresi diye sorduğumda öğretmenlerin ve müdürün haberi olmadan okulun en zengin ve popüler çocuğun yaptırdığı bir yer olduğunu öğrendim.
Şaşırmıştım.
Talyanın telefonu çaldı ve hemen gitmesi gerektiğini burda beklememi söyledi.Ve koşarak çıktı.Lan niye sap gibi dikiliyim ki ben burda oturayım en azından diyerek çılgın gibi dans eden kalabalığın arasından sıyrıldım.
İşte tam orada karşımda güzel mi güzel bi pofuduk sandayle vardı.Son bir gayretle oraya kadar vardım ve kendimi oraya attım.Fakat oturmamla birlikte müziğin kesilmesi ve insanların bana bakması bir oldu.
Ne var yani oturamaz mıyım illa hoplayıp zıplamam mı lazım diyesim geldi ama tabiiki diyemedim.Sadece şaşkın şaşkın etrafıma bakmaya başladım.O an arkamda birinin sesini duydum.
-Benim yerime oturabilecek kadar kaç tane tekila içtin?
Sesindeki alaycı tondan sinir olmuştum.Ama korkuyordum da.Belli edecek miydim? Hahaha. tabiiki hayır.
Asi bir şekilde arkamı dönmeye çalışırken bacağım takıldı ve o sesin sahibinin kollarında buldum kendimi.
Şaka mıydı ya bu?! Niye düşüyorum lan ben ikide bir?
-Hem sakar hem şaşkın dedi ama yüzünde hiç ifade yoktu.
Kalabalığa baktığımda Talyanın ağzı açık bizi izlediğini farkettim.Utanç vericiydi.
-Hepiniz çıkın diye bağırdı sesin sahibi.Herkes anında çıkmaya başlamıştı.Acaba mafyanın eline falan mı düştüm diye geçirdim içimden bu arada hala çocuğun kollarındaydım.
Beni bıraktığında ona doğru dönüp teşekkür edecektim ki yine alaycı bir biçimde konuşmaya başladı.
-Şimdi çocuk burada ne aradğını ve neden benim yerimde oturdğunu açıkla.
Sesi sinirlenmeme yetmişti.
-Senin pis ve ter kokan sandaylene emin ol ki oturmak istemedim.Çok yorulduğum için oturmuştum merak etme bir daha parmağımı bile sürmem oraya diyerek arkamı döndüm.
Bir anda elimde bir acı hissetim.Kolumdan tutmuştu.Ve bütün gücüyle duvara yapıştırmıştı.
Onu bu kadar yakından gördüğümde gözlerinin yeşil olduğunu farkettim.Güzel gözleri vardı ama duygusuzdu.
-Bana bak çocuk eğer bir daha bana arkanı dönüp gidersen senin için hiç iyi olmaz.
Bendeki de ne cesaretse çocuğa aynı ses tonunda cevap verdim.
-Birincisi çocuk değilim.İkincisi sen kim oluyorsun ki bana böyle birşey söyleyebiliyorsun?
Alayla gülümseyerek,
-Benim kim olduğumu bilmiyorsun çocuk yakında öğrenirsin.Ama bilmen gereken birşey varsa birdaha bana böyle cevap verirsen seni çok fena becereceğim.
Yüzümün yavaş yavaş kızardığını hissediyordum.O anki korkuyla çocuğun yumurtalarına tekmeyi geçirdim.Ve koşarak oradan çıktım en son inliyodu sanırım.
Sıçtığımın resmidir bu sanırım.Hayır yani hangi akılla yapıyorum ki ben bunu?
Koşarak yukarı çıktığımda Talyanın yüzünün benbeyaz olduğunu gördüm.Yine hiçbir şey söylememe fırsat bırakmadan,
Bu çocuğun adı Çağlar.Hani sana söylemiştim orayı yaptıran ve okulun en popüler olan çocuğu o umarım başını derde sokacak bir şey yapmamışsındır Elif.
Bu sefer hakkaten sıçmıştım.Tüyü nereye dikecektim?
