Hugot Book w/ Short Story

2 ~ Domino Love

Hugot:

Ang pag-ibig natin, parang DOMINO. Nahulog ako sayo pero at the same time, nahulog ka rin sa iba...

)O(

Girl's POV:

Masakit talaga pag hindi ka mahal ng mahal mo. I watched them cuddle on our sofa. My roommate and her boyfriend. It hurts me to see them like this every day. Bakit? Dahil crush ko yung boyfriend niya. Best friend ko siya dati pero nung nagging crush ko siya, nagging awkward na ako sa kanya tapos napalayo-layo na siya sa akin. Never niya akong pinansin. Never na kaming nag-usap. Minsan, I think. Am I invisible? Am I ghost who doesn't know she's dead. Last year high school na kami. Crush ko siya 2 years ago pero parang hindi niya alam that I exist.

Kaya ayon, I watched them, mostly him. Eh pano ko naman maiiwasan? Roommate ko ang girlfriend niya. Naging sila two months ago. At simula nung nalaman ko, I became a very distant peron. I spend more time in my room. Kasi it hurts na yung mahal mo, may ibang gusto.

Nakita ko minsan na may kasamang iba yung roommate ko. I tried to let him know pero hindi niya ako pinapansin. Isang araw, nahuli kong nag-aaway silang dalawa. Nalaman rin niya na may iba yung roommate ko. Hindi parin makapag move-on si Boy. Nakita ko siyang naka-upo sa bench, kaya nilapitan ko siya.

"Hi." Ako na ang unang nagsalita. Tumingin lang siya sa akin. Umupo ako sa tabi niya.

"Huy! Sumagot ka naman. Alam kong masakit ang ginawa niya sayo pero you should not let it define you. Better things are going to happen to your life. You might not know, someone out there might love you for eternity." Sabi ko.

"Hindi pa ako ready sa love life." Yun yung first words niya sa akin. Napangiti nalang ako.

Hindi nagtagal, nagging friends rin kami. Okay naman kami until yung araw na nabanggit ko tungkol yung kabit nang roommate ko.

"Alam mo at hindi mo sinabi saakin!!!??" Galit na galit na tanong niya sakin.

"Plano kong sabihin sayo pero-"

"Pero ano!!!??" Hindi ko na napigilan ang sarili ko.

"Hindi mo ako pinapansin!!! I tried my best!!! I tried my best na kunin yung attention mo!!!"

"BAKIT!? HA?!?!"

"DAHIL MAHAL KITA!!! Pero napaka manhid mo!!! Nung sa tingin mo wala nang may gusto sayo, nandun ako. Napakamanhid mo!" Umalis akong umiiyak.

The next day, hinanap ko siya but he's nowhere to be found. Wala na akong magagawa pa.

Nag-iisang lingo na pero wala parin akong marinig sa kanya. Okay na kasi lahat pero kasalanan ko lahat. Naguilty ako nang sobra. Umiyak ako gabi gabi dahil kasalanan ko lahat. Umiiyak ako nang sobra. Ayoko nang mabuhay.

Boy's POV:

Nagpakalayo layo muna ako. Tumira sa isang apartment malayo sa probinsiya namin. Malayo kay Girl. Makalipas ang ilang araw, naisipan kong makipag-usap sa ex ko one last time. Pinuntahan ko yung naresearch ko sa Facebook na address nila. Kumatok ako sa pinto.

"Tao po." Sabi ko. Huminga ako nang malalim. Binuksan niya.

"Oh Boy! Bakit ka nandito?" Tanong niya saakin.

"Gusto ko lang sanang makausap ka kasi nung huli nating pag-uusap, hindi masyadong maganda eh."

"Ah! Sorry nga pala. Hindi lang ako nagging masaya nung kasama kita eh. It's like there's something wrong."

"Naiintindihan naman kita. Kumusta na ang buhay?"

"Eto. Ikakasal na. Ikaw?"

"Ikakasal ka na?"

"Oo. Bakit?"

"Wala lang. Nabigla lang."

"Ok ka lang?" Tapos biglang tumama sa akin. Napangiti ako.

"Salamat sa lahat. Ngayon alam ko na kung sino talaga." Mabilis kong sinabi at tumakbo palayo sa bahay nila.

"Ha? Uhh. Good luck!" Ang narinig kong sinabi niya bago ako pumunta sa kotse at bumalik sa dati naming probinsya. Hinanap ko si Girl pero wala siya. Tinanong ko na lahat nang kaibigan niya pero wala parin. Tumakbo saakin ang isa kong kaibigan.

"Dre!!!"

"Oh. Bakit?"

"Sandali, hindi mo pa nabalitaan?" lungkot na tang niya saakin. Bigla akong nagtaka.

"Huh? Ano naman yun?" Hindi ko alam na ang isasagot niya ang pinakamasakit na narinig ko sa buong buhay ko.

"Wala na si Girl. Nakitang may saksak nang kutsillyo two days ago. Nagpakamatay raw." Hindi ko na naiwasan ang aking mga luha. Parang may dumurog sa puso ko.

Kung sinabi ko na sana nang mas maaga, hindi mangyayari to. Tama siya, napakamanhid ko. Umiyak nalang ako. If only I was there to tell her how I really feel. But I wasn't. If only I never said those things to her, this wouldn't have happened. I was too late....