Yeni Evim

2.BÖLÜM

Medya:Oğuz
Uyandığımda bir hastane odasindaydım.Başım çok ağrıyordu. Sonra dışarıda annemin sesini duydum. Telefonla konuşuyordu.

+Durumu hala kritik.

-.....

+Bu imkansız!

-.......

+Pekala,deneyeceğim.

Telefonu kapatıp çantasına attıktan sonra odaya girdi. Ama o odaya girmeden önce ben uyuma taklidi yapıyordum.

Sonra kapı tekrar açıldı. Adım sesleri geldikten sonra gelen kişi annem ile konuşmaya başladı.

+Durumu daha iyi . Ama yine de çok dikkat edin. En ufak bir şok her şeyin sonu olabilir.

-Dikkat edeceğiz Doktor bey.

Demek doktor ile konuşuyordu! Acaba ne olmuştu bana? Neden durumum kritikti?

Sonra adım sesleri ve kapı seslerinden anladığım kadarıyla doktor gitmişti. Kapı kapanınca yeni uyanıyorum gibi yaptım.

+Anne bana ne oldu?

-Sadece ufak bir kaza. Önemli bir şey degil. Şimdi gitmem gerekiyor. Ev için görüşeceğim.

+P-peki .

Annem odadan çıktıktan sonra ağlamaya başladım. Annem yoktu , durumumu bilmiyordum. Tam bir çıkmazın içindeydim.

O sırada kapı tekrar açıldı. Bir hemşire ve sürüklediği bir sedye vardı . Sedyede yatan kişi benim yaşlarımda bir oğlandi.

-Sey, bu hastanın bu odada kalmasının bir sakıncası var mı acaba?

+Sorun yok.

Kavga istemediğim için kabul ettim.

Hemşire çıktıktan sonra çocuk ile tanışmaya karar verdim.

+Adin ne?

-Ateş.

Sesi soğuktu. Ama yüzü ve sesi çok tanıdıkti. Soğuk olduğu için daha fazla konuşmak istemedim. Ve uykuya daldım.

Uykuya dalarken tek düşündüğüm şey o çocuğu nereden tanıdığımdi. ..