1. BÖLÜM

1.9K 50 2
                                    

                      

      

          Giriş kapısının açılma sesiyle uyandım. Bu evde benden başka kimse yaşamıyordu ki . Panik içerisinde yataktan kalktım .  Koridorun sonundan yüzüme tutulan fenerlerin ışığı görünüyordu . Elime  herhangi bir şey geçirdim ve koridorun sonuna doğru yürümeye başladım . Bu yaptığım belki biraz saçmaydı ama başka ne yapacağımı da bilmiyordum . Aniden fenerler söndü ve zifiri karanlıktan dolayı hiçbir şey göremez oldum . Birisi kafamı geriye doğru çekti ve burnuma bir bez parçasıyla baskı yaptı . Çok tuhaf bir kokuydu . Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı . Ben de içime çektiğim kokunun etkisiyle yere yığıldım .

      

                    ~~~~~~~~~~~~

    

         Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir odanın içinde olduğumu fark ettim . Burasının neresi olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu . Yattığım yerden kalkmaya çalıştım . Ne kadar uğraşsam da kalkamıyordum çünkü beni bu lanet olası yatağa bağlamışlardı . Kaçırılmıştım . Bunu yeni fark etmesem de ne zaman kendime söylesem garip geliyordu .    

      Neden beni kaçırmışlardı ki ? Ne ailem ne de ailemden kalan , beni zengin etmeye yarayacak kadar param vardı.   Fidye için beni kaçırmazlardı . O zaman kesin organ mafyasının işiydi . En iyisi , buraya birisi geldiğinde, ona bütün vücuduma yayılmakta olan kanser hücrelerinin varolduğunu söylemekti. Ya da bi tane tekme savururdum ama bunu yatağa bağlıyken yapabileceğimi sanmıyordum .   

         Ben bunları düşünürken odaya birisi daldı . Hemen gözlerimi kapadım çünkü beni uyanık görmesini istemiyordum . Ayakkabısının yerde çıkardığı ses , yanıma gelince kesildi . Yattığım yataktan sadece bir adım uzaklıktaki sandalyeye oturdu . Nefesimi tutma ihtiyacı duydum çünkü gerçekten de çok korkuyordum . Aniden aklıma neden kaçırıldığımla ilgili başka kötü bir fikir geldi . Tecavüze uğrayacaktım. Aman tanrım . İçimden böyle olmaması için yalvarıyordum . Sonra yanımdaki kişi -hangi lanet olasıysa artık- bana seslendi . İlk önce bana seslendiğinden emin olamadım. Çünkü bana adımla seslenmişti. Evet böyle söyleyince saçma geldiğinin farkındayım ama neresi olduğunu bilmediğim bir yerde , daha önceden hiç tanımadığım -sadece sesini duydum gerçi- bir kadının bana adımla hitap etmesi gerçekten çok tuhaftı. Neler oluyordu böyle ? Şaşkınlık içerisinde gözlerimi açtım .

BU BÖLÜM , YAZDIĞIM İLK HİKAYENİN BAŞLANGICIYDI. HATALARIM OLMUŞ OLABİLİR. ÇOK KISA OLDUĞUNU BİLİYORUM AMA İKİNCİ BÖLÜM BU BÖLÜME GÖRE DAHA UZUN OLDU . OYLARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM . OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER :)

Cadı OkuluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin