*JANE LEIGH LOPEZ*
Pinakiramdaman ang paligid ko ...
Masyadong tahimik..
Tanging beep lang ng mga monitor ang naririnig ko...
Naka pikit parin ang mga mata ko..
What happened??
Dahan dahan kung pinakiramdaman ang mga Kamay ko...
At marahan na iminulat ang mga mata ...
Ngunit nag-taka ako ng makitang nasa kwarto ako...
Dahan dahan akung bumangon kahit na Masakit ang likod ko...
Dug dug dug
Dug dug dug
Dug
Bigla akung napa hawak sa Dibdib ko...
My sakit pa ba ako??
Dug dug dug
Hindi naman masakit bawat pintig niya Pero Iba ang nararamdaman ko...
Nagpa linga linga naman ako...
Asan sila??
Si yukki???
Biglang bumukas ang pintuan at iniluwal nito si ??? Sino ba to??
Isang Batang nasa 7/8 na taong gulang ...
Bahagya pang nanlaki ang kanyang mga mata -,-
"Ate Jane? Okay kana? MAAAAAAAAAAAAA"
Bigla naman akung napa takip ng tinga ng bigla siyang sumigaw ...
"Bat kaba sumisigaw celine?"
Pero instead Sumagot ay itinuro lang niya ako at Nagulat pa si tita ng Makita akung naka upo sa higaanxxx
"Jane? Ano? Kumusta ang Pakiramdam mo??"
Sunod sunod na tanong niya at nilapitan ako...
Napa tingin naman ako kay Celine dahil halos Hindi ko na ito mamukhaan...
"Celine? Ikaw yan baby?"
Takang tanong ko sabay tango niya napa tingin naman ako kay tita...
"Mag hihigit 2 taon ka ng Na comatose.."
Saad ni tita ...hindi ako maka paniwala sa Narinig ko..
2 years? 2 years wala akung malay???
"Tita sino ung Nag donate sakin ng Heart donor?"
Seryusong tanong ko sa kanya pero iniwasan lang niya ako ng tingin..
"Woi! Tita?"
Sabay kalabit ko pa sa kanya ...
Pero tumayo lang siya at My inabot saking Box ....napa tingin naman ako sa kanya pero iniwas lang niya ang paningin sakin at iniwan nila ako....
Napa tingin naman ako sa box...
Ito ung box na nilagyan ng couple Shirt namin ni yukki...
Biglang lumakas Ang Pintig ng puso ko ....
Napa hawak ako dito...
Pag- bukas ko ... Isang lettet ang nandon..
Hi! Babe ...
I want you to smile before you read this ..
Babe, I hope by this Time ... Your feeling Okay...
Masaya akung makita ka ulit... Masigla, makulit, maingay, at syempre Ung my Laman laman kana din naman .. Alam kung mamimiss mo ko ... But dont worry Im Always In you.. Parati mo akung kasama...
Alam mo? Napatanong ako sa Sarili ko?? Bat ngaba kita minahal?kahit hindi pa kita nakikita? Pero agad naman nasagot un sa tuwing Nakakausap kita kahit Na Sa Tawagan lang tayo nag -umpisa ...... Kasi dahil un sa mga Ipinaparamdam mo sakin... Na kahit na Malayo tayo sa isat isa Hindi hadlang para sating dalawa ang Distansya... ...
Babe.. Salamat sa 1 seconds 59 minutes 1 day 4 weeks 1month at 2 months ...
Kung titignan napaka kunti lang ng naging panahon natin... Pero minahal na kita ng subra.... I want you to be happy babe....
I want to see you smile ....
I think my letters ends here...
I love you babe
And you'll always Have my Heart .....
THE END
BINABASA MO ANG
MY LDR (SHORT STORY)
RandomMaybe Im not the only one Who've been In A long distance relationship,nowadays Its very common to fall In love Via Social media and I've Heard lot of Story's About How They Made It. And Im here To tell you My story About "My LDR" You can Call me jan...
