belki bir gün olur, bir olur diye düşünmüştük
o çetin şubatta, son düzlükte, dönüşü ve izahı olmayan yolda üşümüştük seninle
bir not mu bırakılır, ellerimizi mi tutarız
gelir mi yine bahar, kapımızı mı çalarız
içeride kim olur
kendimizi mi ararız
belki bir gün olur, yok olur
aşk birer kelimeyle mi yaşanır
ne yaşatır
ne besler
ne tüketir
yalnız yollarda aratır
kararır
salınır.
sessizlikle güç bulur aşık
anlatılır dilden dile sevgi nedir
bilhassa anlatılan tek şey açık saçık.
senle ben
asarsan bir not divanıma
seninle yalnızlıklarımız apayrı, yan yana
dudaklarından dökülen her bir hece birer sanrı
ölmenin vakti değil anca yaşanır yana yana.
şimdi vakti.
sevgilim, küstah bir aşktan ders alınmaz
onun için yaşanır.
şimdi ölmenin vakti
küstah ve ürkek bir aşk için.
sevgilim, gecenin mecali olmayan kopkoyu ızdıraplarında
unutma ki aşk mantığa eklenmez
hatırla ki sevgilim
aşk dizgine alınamayacak kadar koşturur peşinden divaneyi
ben de eklerim divanına sevmeyi
yüreğimi katarım üzerine
elbette bil ki sevgilim, sevdanın kollarına bırakırsam kendimi aşkın izahını bi seninle yaparım
ben aşka kendimi bıraktım
adım bilinmez
imza atmadım.
sen beni bilirsin.
imzam senin adındır.
