Vampire | ChanBaek

👿 47.BÖLÜM 👿

-2 gün sonra-

Chanieyeol: Kızgın mısın hâlâ?

ByunBaek: Hıh!

Chanieyeol: Kızgınsın yani hâlâ?

ByunBaek: -,-

Chanieyeol: Off! Ne yaparsam affedersin beni?

ByunBaek: Bilmiyorum.

Chanieyeol: Bari bir şey söyleseydin?

ByunBaek: Bir şey.

Chanieyeol: Gerçekten... Ah! Neyse bunu sorgulamayacağım.

ByunBaek: sgdhjkfg

Chanieyeol: Aha güldü!! Valla güldü!!

ByunBaek: Pardon canım telefonun üzerine oturmuşum.

Chanieyeol: Üzüyorsun.

ByunBaek: Geber. Yani geberme. Neyse oraya gelmeden önce düşünseydin.

Chanieyeol: Hâlâ seviyor musun beni?

ByunBaek: Bilmiyorum.

Chanieyeol: Tanrım

ByunBaek: Ne oldu?!

Chanieyeol: Domates doğruyordum. Bir yandan attığın mesajı okurken elimi kestim!

*ByunBaek kullanıcısı çevrim dışı*

Chanyeol'un ağzından

Elime su tutarken birden boynumda bir nefes hissettim. Gelmişti bile.. Yanımda bana bakıyordu.

Gözlerine baktım, endişeli gibiydi. Ya da daha çok korkuyor gibiydi. Eliyle musluğu kapattı ve elimi ellerinin arasına aldı. Benim için endişelenmesini hak etmiyordum gerçekten..

Elimdeki kesiğe baktı bir süre sonra derin bir yara olduğunu fark edince yine kolunu ısırmak üzereydi ki onu durdurdum.

"Yapma. Kendi canını acıtıyorsun."

"Sence umrumda mı? Bunu yapmazsam kan kokun yüzünden fenalık geçireceğim zaten." Benim lafımı kullanmıştı. İstemeden de olsa hafifçe gülümsedim.

Kendi kolunu ısırdı ve yine kolunu bana uzattı. İstemeden yaklaştım koluna, kanından birkaç damla içtim ve başımı geri çektim. Ama karşımda değildi.

Gitmeden önce son olarak sesini duydum.

"Kendine zarar verme. Ve sakın ölme." Sen tam bir aptalsın demek istedim ona. Ama çoktan gitmişti.

Niye diyordu ki sürekli ölme diye? Ölürsem ne olurdu? Varlığımın tek sebebi de kendisiyken hâlâ ölmemem için diretiyordu. Bunu onunla bir ara konuşmalıydım..