တစ္နာရီေလာက္လဲၾကာေတာ့Luရဲ႕ ေနထိုးေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္က ကြယ္လိုက္သလိုခံစားလိုက္ရတယ္
Luလဲေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
Lu- ဟာဗ်ာ ေႏွာင့္ယွက္ျပန္ပီ
Hun- ခ်ာတိတ္ အဲ ကေလး ျပန္အိပ္ပါ ကိုယ္ေနကြယ္ထားေပးမယ္ဆိုပီး Luကိုေက်ာေပး ေနဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူပီး ကြယ္ထားေပးတယ္Lu- အိပ္လို႔လဲမေပ်ာ္ေတာ့ဘူး
ဆိုၿပီး Luထြက္သြားတုန္း
Hun- မနက္ျဖန္အစမ္းစာေမးပြဲ တြက္လုပ္ထားအံုးေနာ္
ဆိုၿပီး Lu ကိုေအာ္ေျပာလိုက္တယ္
Lu pov- သူငါ့တြက္ဘာလို႔စိတ္ပူေနတာပါလဲ
Hun pov- ငါအာ့ကေလးကိုခ်စ္မိေနပီ
Luတစ္ေယာက္ ေျခာက္ေသြ႔လြန္းတယ္အိမ္ကို မုန္းေနခဲ့တာ ၾကာပါပီ
အထိန္းေတာ္ႀကီး- Han ေလး
Lu- ဘာ့မွစားခ်င္စိတ္မ႐ွိဘူး ျပင္မထားနဲ႔ ဒီေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့အိမ္မာေနရတာလဲ စိတ္ကုန္လြန္းလွပီ
အထိန္းေတာ္ႀကီး- Han ႀကိဳက္တဲ့ ငါးထမင္း လုပ္ေကြၽးမယ္ေလ
Lu- မစားခ်င္ဘူး
ဆိုၿပီး အျပင္ျပန္ထြက္သြားတယ္
Lu ရဲ႕ခရမ္းေရာင္ကားေလးဟာ ဟန္ျမစ္ဆီကို ဦးတည္ၿပီး တေရြ႔ေရြ႔ သြားေနတယ္
ျမစ္ေဘးနားမွာ Lu တစ္ေယာက္ကေလးလိုငိုေႂကြးေနတယ္
ၿပီးေတာ့ေျခေထာက္ေတြက မထိန္းႏိုင္ပဲ ေရ႐ွိရာသို႔ တျဖည္းျဖည္းဦးတည္ခဲ့တယ္ တျဖည္းျဖည္း...တျဖည္းျဖည္း...ေရနက္ရာဆီသို႔...
ထိုအခ်ိန္မာပဲ
Hun- ကေလး..ကေလး..
ဆိုၿပီး sehun ေရထဲကိုဆင္းသြားပါေတာ့တယ္
႐ွာေပမဲ့ညကလဲေမွာင္ေနေတာ့ လြယ္လြယ္ နဲ႔မေတြ႔ခဲ့ဘူး
ေနာက္မွ Luကို႔ေတြ႔ပီး ေပြ႔ခ်ီလာခဲ့တယ္
Hun- ကေလး ကေလး ထပါအံုး
Luတစ္ေယာက္သတိျပန္မလည္လာေတာ့ Hunလဲ Luပါးစပ္ထဲက ေရကိုမႈတ္ထုတ္ပီး အသက္႐ႈလမ္းေၾကာင္း ပြင့္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္
Lu- အဟြတ္ အဟြတ္
Luအသက္ျပန္႐ႈလာခဲ့တယ္
Hun- ကေလး အဆင္ေျပရဲ႕လားဆိုၿပီး
ဆိုၿပီး တုန္ရီေနတဲ့ Luရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ဖတ္ပီး ေမးေန႐ွာတယ္
LuလဲHunရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာငိုခ်လိုက္တယ္ အားရပါးရ
Hunကလဲ ဖတ္ထားေပးပီးေက်ာေလးကိုပြတ္သတ္ေပးေန႐ွာတယ္
Luလဲငိုလို႔ဝၿပီး သူ႔ကိုဖတ္ထားတဲ့သူကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့
Lu pov- ဟင္ ဆရာပါလား
Lu- ဟို.. ဟိုဟာ..ဆရာ
Hun- ကေလးေအးေနၿပီ လာ
ဆိုၿပီး သူ႔ရဲ႕အေပၚ အကၤ်ီ ကိုဝတ္ေပးလိုက္တယ္
Hun- ကေလးဒီထိုင္ခံုမွာခနေစာင့္ေနေနာ္ ကိုယ္ျပန္လာမွာေနာ္ခ်က္ခ်င္း ဘာမွမလုပ္နဲ႔ေနာ္
Lu- nae
Hunလဲငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ လက္ထဲမွာေကာ္ဖီဘူးကိုင္ၿပီး ျပန္ေရာက္လာတယ္
Hun- ကေလးေႏြးသြားေအာင္ေကာ္ဖီေလးေသာက္လိုက္ ပီးရင္ေဆးေသာက္မယ္ေနာ္ မနက္စာေမးပြဲ႐ွိတယ္
Lu- gomawow
Hun- အိမ္ျပန္ပို႔ေပးမယ္ ၿပီးရင္
Lu- ကြၽန္ေတာ့မွာကားပါပါတယ္
Hun- အာ့ဆိုလဲကိုယ္ကားေမာင္ပီး အိမ္ထိလိုက္ပို႔ေပးမယ္ ကေလးကိုစိတ္မခ်ဘူး(ဟြန္း အကဲပိုေနတာ မနာလိုေတာင္ဖစ္လာၿပီေနာ္)
Lu- စိတ္ခ်ပါ ကြၽန္ေတာ့ဘာသာျပန္ႏိုင္ပါတယ္
Hun- ထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့ကေလး
ကားေပၚမွာႏွစ္ေယာက္သားတိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တယ္
Luအိမ္လဲေရာက္ေတာ့
Hunက Luကားပတ္ကိုျဖဳတ္ေပးဖို႔အလွည့္ Luကစကားေျပာဖို႔ Hunဘက္ကိုအလွည့္...
႐ုတ္တရက္Lu ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းမိသြားတယ္
Lu မ်က္ႏွာနီရဲတက္လာပီး ႏွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္ရင္ခုန္သံတစ္ေယာက္ၾကားေနရတယ္
Lu- သြား..သြား..ေတာ့မယ္ဗ်ာ
Hun- ကေလးကားေသာ့ယူသြားအံုး ကိုယ္သြားပီ
Luအခန္းထဲေရာက္ေတာ့
Lu pov- ငါရင္ေတြခုန္ေနတယ္ ငါေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္ကိုရင္ခုန္ေနတာလား ဟာ ငါ
.ငါ...
Luလဲအေတြးလြန္ပီ ညသန္းေခါက္မွအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္
မနက္ေရာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္ပီး Lu လဲဆင္းအလာ
အထိန္းေတာ္ႀကီး- Han ေလးစာေမးပြဲေျဖရမာေနာ္ဒီေန႔
Lu- သိပါတယ္ အထိန္းေတာ္ႀကီး
အထိန္းေတာ္ႀကီး- ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲလဲနီးေနပီေနာ္ က်ဴ႐ွင္ဆရာ စံုစမ္းေပးမယ္ေနာ္
Lu- ေနာက္မွေပါ့အထိန္းေတာ္ႀကီးရယ္ ဒီမုန္႔ေလးေတြစားေကာင္းတယ္ေနာ္
ဆိုပီးျပံဳးျပပီး ထြက္သြားတယ္
အထိန္ေတာ္ႀကီး pov- Hanေလးမ်က္ႏွာရႊင္လန္းေနပါလား
စာေမးပြဲခန္းေရာက္ေတာ့
Hun- ကေလးတို႔ ေမးခြန္းစာရြက္ေဝပီေနာ္
Students- nae
ေဝေနရင္း Luဆီလဲေရာက္ေရာ
Hun- ကေလး စိတ္ေအးေအးထားၿပီးေျဖေနာ္
Lu-......
Luတစ္ေယာက္ စာမေျဖဘဲတစ္ခ်ိန္လံုးအိပ္ေနခဲ့တယ္
စာရြက္သိမ္းေတာ့
Hun- ကေလးဘာ့မွမေျဖဘူးလား
Lu- ရမွမရတာ
ဆိုပီးဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္တဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႔ျပန္ေျဖတယ္(အေၾကာကေတာ့တင္းတာ)
Luလဲအခန္းထဲကထြက္ေတာ့Boy 1- မေန႔ကဟန္ျမစ္မာ ငါတို႔ေက်ာင္းကနာမည္ႀကီးခပ္ဆိုးဆိုးဟိုေကာင္းေလးသတ္ေသဖို႔လုပ္တယ္တဲ့
Boy 2- ဟုတ္လားကြ
Boy 1- ေယာက္က်ားေလးဖစ္ပီး ရန္ဖစ္ဖို႔က်တတ္တယ္ ပီးေတာ့ကိုယ့္ဘာကိုသတ္ေသမလို႔တဲ့
Boy2- အလကားေကာင္ပါကြာခြပ္....
Boy2- မင္းဘာ့လုပ္တာလဲငါ့သူငယ္ခ်င္းကို
ခြပ္..Boy2- မင္းဘာ့လုပ္တာလဲငါ့သူငယ္ခ်င္းကို
ခြပ္..
Lu-ေအးမင္းတို႔အလကားေကာင္ဆိုလို႔ အလကားေကာင္မဟုတ္တာ သက္ေသျပလိုက္တာေလ ေနာက္တစ္ခါအဲ့ထက္ပိုနာမယ္မွတ္Luတစ္ေယာက္Hunကို တစ္ေက်ာင္းလံုး႐ွာပါေတာ့တယ္
Hunက အေျဖစာရြက္ေတြသိမ္းၿပီးအျပန္
Lu- ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ခနလိုက္ခဲ့Luအိပ္ေနက် သစ္ပင္ႀကီးရဲ႕ေအာက္ကိုလဲေရာက္ေရာ
Lu- ခင္ဗ်ား ကကြၽန္ေတာ့္ကိုအ႐ွက္ခြဲတာလား တစ္ေက်ာင္းလံုးကိုအဲ့ကိစၥေျပာျပၿပီး
Hun- ကေလးဘာေတြေျပာေနတာလဲ ကိုယ္မသိဘူး
Lu- အခုဆို မေန႔ကကြၽန္ေတာ္ေရထဲဆင္းသြားတဲ့အေၾကာင္း အတန္းထဲကေကာင္ေတြေျပာေနတယ္
Hun- ကိုယ္မသိဘူးကေလး ကိုယ္တကယ္မေျပာတာ
Lu- ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို ဘာလို႔ယံုရမာလဲ
Hun- ကိုယ္က ဘာလို႔ေျပာရမာလဲ ကေလးထိခိုက္ေအာင္ကိုယ္ဘာလို႔လုပ္မာလဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ကေလးကိုကယ္ခဲ့တာျပန္ေတြးၾကည့္ပါ
Luလဲတိတ္ဆိပ္သြားတယ္
ပီးေတာ့ထြက္သြားတယ္
Lu pov- ဟုတ္တယ္ သူမေျပာေလာက္ပါဘူးLu အိမ္ေရာက္ေတာ့
အထိန္းေတာ္ႀကီး- Hanေလး
Lu- ေျပာေလ
အထိန္းေတာ္ႀကီး- သခင္ႀကီးေရာက္ေနတယ္
YOU ARE READING
ခ်ာတိတ္ရဲ့ဆရာ
Fanfictionလူေတြဘာေျပာေျပာဆရာ့ကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တယ္ အရမ္းရမ္းကိုခ်စ္တယ္...ပတ္၀န္းက်င္ကိုလဲကၽြန္ေတာ္ ဂရုမစိုက္နိုင္ဘူး Hunhan (yoai)