Chapter 17: Revelation of the Past

15 1 1
                                    

Pat POV

GOODMORNING SUNSHINEEE!!! HI MGA BIBEH! HAHAHA ANG GANDA NG GISING KO NGAYON! alam nyo kung bakit? kase wala trip kolng maganda gising ko dahil sa wala.

So I did my morning routine before I go down of course. And naabutan ko si john na nag luluto.
Uhmmm ang bango nmn ng niluluto nya hihi nagutom ako bigla muahaha dpa pala ako kumakain kaya guton ako ahaha.

"Goodmorning best!" sabi ko sakanya
"Uy gising kana pala pat Good morning din kain na tayo tapos na tong niluluto ko." Sabi nya
"sige let's eatttttt!" sigaw ko. Bakit ako sumigaw? kase trip kolng hahahaha.

Yum yum ansarap nung foodss (^-^)
Bacon fried rice and hotdogs yum yum!
kain na mehh

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

After 30minutes natapos ako kumain hihi sarap yippie ang hyper ko ngayon hahaha.

John POV
Ansaya nmn ata ni pat ngayon. Sabagay okay nayun kaysa namn malungkot sya. Hays kaylan nya ba kami maalala....

Pat POV
"John! Punta muna akong mall bibili lng ako ng snacks natin kasi 4 days pa tayong walang pasok." Sabi ko
"Sige lng pat. Pero gusto mo samahan kita?" sabi nya
"Hindi wag na malapit lng nmn yung mall eh" sabi ko
"Sige ikaw bahala pero mag iingat ka ah. Mahahalin pa kita." sabi nya

So ayun nanga nag lakat nako walking distance lng nmn yung mall malapit lng.

Habang nag lalakad ako d ko napansin na may tricycle na dadaan nsagasaan ako then everything went black....

John POV
Habang nag pupunas ako ng pictures namin ni pat. Biglang nahulog yung picture nya... Kinabahan ako bigla.

Maya maya biglang nag ring yung phone ko.

(ringgggg)

(ringgggg)

(ringgg~

Tumatawag si pat
" hello pat? okay klang ba? may nangyari ba?"

"Sir ikaw po ba si John Villianeuva?"
"Sino toh? Bat mo hawak yung phone ni pat?"
"Sir nurse po ako punta po kayo sa St.Luke hospital na bangga po ang patient na si Patricia Reyes"
"Sige po thank you" agad kong binaba ang tawag. Agad akong nag pantalon at lumabas na ng bahay sumakay sa kotse ko at pumunta na ng ospital. F*ck  kinakabahan ako.









Pag dating ko sa ospital agad akong nag tanong sa front desk.

"Ate nasan po yung room ni Patricia Reyes?"

"Ahh sa room 404 po sir"
"Sige thank you" mga pakyut amputa sila. Kailangan ako ni pat.

Tumakbo ako at natagpuan kona nga ang room ni pat. Nakita ko syang mahinbing na natutulog na may benda sa ulo. Hays ano nanaman ba kasing ginawa netong babaeng to eh.

"Pat gising kana andito nako." Hays pikit paring sya. Bakit ba sya nasagasaan eh. Dapat talaga sinamahan konlng sya. Tanga ko kasi bat ko sya pinabayaan.

Pat POV
Aww ansakit ng ulo fudgeshet. huhu (T_T)
Babangon na sana ako kaso masakit talaga ang ulo ko. Nang mapansin kong mag kamay sa bewang ko.
" WAHHHH MAY MULTO HUHU!! MOMMY!!" Sigaw ko sa sobrang takot.

"AHHH MULTO SAAN?! SAAN?!” Sabi ni John? Err akala ko multo ang gwapong multo naman ni john. Hays pat. Napaka mo talaga.

"Ahehe sorry john akala ko kasi may multo sorry talaga." Sabi ko sabay peace sign

"Ay akala ko kung anuna eh.Pat okay kana ba? may masakit ba sayo? tawag ako ng doctor gusto mo?" sunod sunod na tanong nya. Baliw talaga toh ( -_-)

"Medyo masakit lng ulo ko pero okay lng nmn." Sabi ko sakanya. Nang biglang sumakit ang ulo ko. Fuck Ansaket.
"Ahh fuck ansakit!! Fuck! Fuck! Arghh"

John POV
"Ahh fuck ansakit!! Fuck!! Fuck! Arghh" sigaw ni pat kaya nataranta ako.

"Shit pat asan yung masakit!" Tanong ko sakanya
"FUCK YUNG ULO KO MASAKIT!" sigaw nya kaya sumigaw ako at tumawag ng doctor agad nmn silang dumating.

Maya maya kumalma si pat at may tumulong luha sakanya.

"Pat bakit ka umiiyak?" Tanong ko sakanya. Nakita ko sa mga mata nya ang pagka-miss

"John naalala kona ang lahat. Naalala kona na kayo pala ni Erica ang childhood bestfriends ko. Na kayo pala ang mga naiwan kong kaibigan dito nung pumunta ako ibang bansa para magpagamot dahil nabangga ako 5 years ago. Pero d ko kayo naalala. Pero ngayon naalala kona. Naalala kona lahat lahat. Na kayo pala yung mga kaibigan ko na napapaginipan ko matagal na pero hindi ko sinasabi. Kayo pala yun. Pero bakit hindi nyo sinabi sa akin! BAKIT JOHN! HINDI KO MAINTINDIHAN EH! KAYA PALA PARANG MAG KULANG SA BUHAY KO KASI MAY HINDI PALA AKO MAALA SA NAKARAN KO! DAPAT PINAALALA NYO NLNG SAKIN PARA HINDI AKO NASAKTAN NG GANITO!" Umiiyak sya ngayon sa harap ko. Pero ako Eto nakanganga at gulat na gulat parin sa mga sinabi nya kanina. 

Pat POV

Masaya na naalala kona lahat pero masakit rin kasi hindi nila sinabi sakin matagal na. Naging kaibigan ko si erica nung nasa ibang bansa pako... Naweirdohan nga ako sakanya kasi parang close na kami kung umasta sya pero kaya pala ganun kasi isa sya sa mga childhood bestfriend ko.

Flashback (Amerika)

Nag liibot ako ngayon dito sa mall pinayagan namn ako ni mommy kasi medyo magaling na ung ulo ko. Galing kasi akong sugery last week. Pero I'm fine na naman.

Habang nag lalakad ako may nabangga akong babae.

"Omy I am so sorry miss. I didn't see you. I am very sorry" sabi ko pero nung tinignan nya ako. Parang familiar sya.

"Omy I am so sorry too dkita nakita.hehe peace po." sabi nya ang cute nya.

"Ahmm by the way I am erica pala and you are?" tanong nya

"I am Pat, Patricia Reyes" sabi ko then smile
"Ok nice to meet you Pat.So can we hang out for a little bit? Para nmn makilala natin ang isat isa lalo. pleaasee" Sabi nya with puppy eyes. So weirdd

"Uhmm okay?" sabi ko nlng. Ang nag libot libot na kami.....

~ End of Flashback ~

Kaya pala naiintindihan kona. Pero dapat sinabi nila sakin eh. Para hindi ako nasaktan kasi atleast may clue nako. Pero hindi nila sinabi eh kaya nasasaktan ako. Pero hindi ako galit sa kanila. Dahil mas nananaig ang pag mamahal ko sakanila lalo na kay john....





*******
Naisipan kopong mag update kasi po naboboring ako eh hehehe. Depende napo sainyo kung babasahin nyo. like nlng po or comment thank you.. 💓😘

MAHAL KONA ANG BESTFRIEND KO!Where stories live. Discover now