WYNTER'A POV
Kringggg kringggggg
What the?!
Aahhhh anong oras na ba?
6:30 ahhhh
Aaaayyyy puuuu----! 6:30? Malapit na ako malate!!!
Tumatakbong pumunta ako sa cr at pag nukas ko ng pinto
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
AAAAHHHHHHHHH!!!!!
Ay sarili ko pala yan hahahaha! Tanga ko talaga.
Pano ba kasi buhaghag yung buhok tapos sobrang gulo tapos namamaga pa yung mga mata ko.
Oh well papel siya ulit yung rason bakit ako umiyak.
Well it's already been a week since I came back here in the Philippines. And I'm already in 4th year college. Nag transfer ako dito dahil gusto ko siya makita kahit masakit.
Sabi nila I'm miss perfect but what they don't know is I'm not. I'm rich' I'm pretty, complete happy family. But I'm hurting inside.
Because I don't have him.
Hahaha! Enough with the drama.
'Shit! 7 na ayyy! malalate na talaga ako.' Bulong ko sa sarili ko.
Tumakbo na ako palabas ng condo ko at pumunta sa elevator.
Tapos pumunta na ako sa kotse ko na FERRARI 458 ITALIA hahaha yabang ko ba? Okay lang yan minsan lang naman eh.
'Shit bakit ngayon pa traffic?!'
So nakarating na ako sa school and obviously na late ako. Ano ba yan first day ko pero late ako. Ako first day sila halos 1 and a half month na. So obviously late enrollee ako.
Dito nga pala ako nag aaral sa WIMM University.
Ay wait! May nakalimutan ako! And that is
.
.
.
.
.
.
.
Introduce myself to you!
So hi! My name is Wynter Ice Monereal Montenegro. At kung mapapansin niyo yung Initials ko yung pangalan ng university na pinapasukan ko. Kaya meaning ako ang may ari.
Pero mabait ako. Sa mabait nga lang. Kapag bitch ka sakin mas bitch ako sayo.
So eto na nga. Kumatok na ako sa pintuan. At may narinig akong 'This must be the new student. You may come in!' So ayun nga pumasok na ako.
At sa pag pasok kong yun may mga narinig akong mga pag singhap.
Dapat titignan ko kung sino yung mga napasinghap pero tinawag na ako ulit ng professor.
"I'm sorry. I'm late." And I smiled at my prof. And she smiled too.
"It's okay. Can you introduce yourself to us?" Sabi ni prof ganda hahaha! ganda niya eh! nakakatibo. Pero di ako tibo.
BINABASA MO ANG
A Thousand Years
RomancePROLOGUE I'm back! I met him again. I hurted him. I broke up with him. He acted cold. He treated me as a stranger. Strangers with past and memories. But still, I love him.