The Massacre

69 6 2
                                    

“Ma, malalate po ako ng uwi” text ko kay Mama, Ako si Patrick, that time nagvovolleyball pa kasi ako with my classmates at hindi ko ito sinasabi kay Mama, halos lagi ko itong ginagawa basta sinasabi ko na lang marami kasi akong ginagawa sa school. Swerte ko pa kasi 6:40 ang uwian na namin at walang kaalam alam ang pamilya ko ukol dito..

‘’Anong oras na ba?’’ tanong ni Allan sa grupo.

“9:00 pm na’’ sagot ni Bryan

“Naku lagot sabi ko sa Mama ko hanggang 8:30 lang ako, baka hindi na ko payagan sa susunod” ang sagot ko naman sa kanila, “Tara na uwi na tayo”

Naguwian na kami, Madilim ang daan puro puno ang makikita mo doon. May malalaking aso din ang nagsisitahulan, nagsitayuan ang mga balahibo ko ng mga araw na yon, Maya maya pa’y may nakita akong isang iskinita, isang napakadilim na iskinta. Halos ako lang ang nakatingin sa bahaging iyon dahil busy ang aking classmates sa pagtatakutan sa isa’t isa. Sa isang puno may nakita akong isang lalaking pulang pula, di ko maaninag ang mukha pero nakikita kong nakatitig siya sa akin ng mga sandaling iyon. Agad akong pumagitna sa kanilang lahat, at halos nanginginig ako sa takot.

“Ano ba yon Patrick?” tanong sa akin ni Jerome ng halos natatakot na din.

“May nakita akong lalaking pulang pula sa puno kanina” sagot ko sa kanila, na halos tumahimik ang lahat dahil sa takot nab aka nasa likod na nila o baka pinagmamasdan na ang bawat kilos ng bawat isa.

Nagtakbuhan na kaming lahat sa sobrang takot. Sumakay na ko ng jeep pauwi sa amin. Halos takot na takot pa din ako ng makarating ako sa bahay. Tulog na silang lahat. Gutom na gutom na din ako ng mga araw ding yon kaya’t binuksan ko ang Ref. at nagpainit ng pwedeng makakain. Pumunta ako sa dirty kitchen para magpainit, naririnig ko na parang may mga yabag ng paa akong naririnig mula sa labas. Kaya naman dali dali akong pumunta sa sala, sinara ang bintana at pinto. Binuksan ko ang TV upang ako ay malibang habang kumakain.

Dali dali kong tinapos ang aking kinakain. Sabay pasok sa kwarto at nagtalakbong ng kumot. Agad akong nagdasal at maya maya pa’y ako na ay nakatulog.

Sa kabilang banda nakalimutan kong i-lock ang aming gate..

Medyo maingay kapag binubuksan ito, kaya naman nagising agad ako. Ako lang ang nakarinig ng lahat ng iyon sapagkat nasa kalagitnaan pa lamang ako noon ng aking pagkatulog. Narinig ang pagbukas ng pinto, at ang nakakatakot na yabag. Sa mga sandaling yaon ay nagtago agad ako sa ilalim ng aking kama. Sabay may nagbukas ng pinto at pumasok, nakita ko ang kanyang mga paa at halos mangiyak ngiyak na ako sa takot ng mga oras na yon. At nalaman kong siya ang lalaking nakita ko sa may iskinita kanina, angg lalaking mamula mula at may nakakatakot na mga mata. Dahil hindi niya ko nakita ay agad itong lumabas sa aking kwarto. Umalis na ko sa ilalim, at bigla na lamang sumigaw ang aking mama:

“Wag po! Wag po! Maawa po kayo sa amin, parang awa niyo na wag niyo kong patayin”

Binuksan ko ng konti ang aking pinto, at nakita ang aking mama na pinapatay na walang awang lalaking iyon. Pinagsasaksak ng maraming beses sa likod.

Kumuha ng lubid ang lalaking ito at ibinigti ang papa ko, halos din a makahinga si papa at yon ang kanyang ikinamatay.

Tumakbo ang pinsan kong babaeng si Shane para tumakas pero hindi rin siya nakaligtas sa kamay ng lalaking ito. Hinubaran si Shane, at pinagsamantalahan ang pagkababae nito, bago siya patayin at pugutan ng ulo.

Sinara ko na ang pinto ng mga sandaling iyon at muli akong nagtago sa ilalim ng aking kama, narinig ko ng umalis siya sa aming bahay at nakilala ko na siya.

Siya si Jordan, isa sa aking kaklase. Niloloko namin siya kasi wala siyang mga magulang at walang nag-aalaga sa kanya, kasama namin siya noong naglalaro kami pero dahil madilim noong araw na iyon hindi namin siya nakilala.

“Walang hiya ka Jordan, paano mo nagawa sa amin toh, wala kang puso”

“Batay dyan sa istoryang sinabi mo sa amin, paano ka nakakasiguro na si Jordan nga ang pumatay sa pamilya mo?’’-Atty. De Jesus

“Nakita kop o yung pagmumukha niya, at natagpuan sa kanyang bag ang mga kutsilyo, baril at kung anu-ano pa, di ko maisip na kayang gawin niya ang mga bagay na iyon, ang sakit sakit” –Patrick

“Your honor, my client can’t take this right now” –Atty. De Jesus

“Ok. The meeting will resume on Monday” –Judge

AFTER 1 MONTH

“Sa wakas nakulong na din si Jordan, Malaya na ako. Dahil sa lahat ng ginawa ko nagtagumpay ako.

HAHAHAHAHAHAHAH. Kawawang Jordan sa isang krimeng hindi niya naman kasalan ay nakulong siya, paano kung sabihin ko sa inyong..

AKO ANG PUMATAY SA AKING MGA MAGULANG. Teka lang Let me rephrase it, Paano kung AKO ANG PUMATAY SA AKING MGA STEP PARENTS. Oo hindi sila ang tunay kong mga magulang, pinatay nila ang aking mga pamilya, kitang kita ng dalawang kong mga mata kung  paano nila ginawa yon, MGA WALANG PUSO, para lang sa isang lupa gagawin nila iyon, mga HAYOP ang mga nilalang na iyon”

Sa huling pagkakataon, wala nang nagyari sa buhay ko, kaya naman eto na ako ngayon..

WALA NG BUHAY. 

-end-

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 04, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The MassacreTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon