'' Someday my Prince will come '' Iyon ang madalas na sabihin ko sa aking sarili kapag nakakaramdam ako ng matinding frustation sa aking love life . Paano, hanggang ngayun ay hinde ko parin natatagpuan ang lalaking para sakin , kaya masisisi mo ba ako kung maging despirada na ko ?
I'm twenty-seven years old. Techinically, twenty-eight. Magbi-birthday na kasi ako next month.
Hanggang ngayun ay wala pa akong mahanap na Boyfriend . Nag iisa parin ako sa buhay , Mag isa lang ako na nakatira sa bahay , Three years old palang ako nang mamatay si Daddy dahil sa isang aksidente . Si Mommy nalang ang naging pamilya ko , sya ang mag isang nagpalaki sakin , Sya ang nagsilbing Bestfriend Kapatid Mommy & Daddy ko !
Pero dumating yung time na umibig muli sya ,
And that happened last year . hinde ko naman hinadlangan ang pagpapakasal uli ni Mommy dahil ayaw kon maging selfish . Hanggang sa makaabot ako sa edad kong ito , Sya na ang nagalaga , umintindi at nagasikaso sakin . Sa palagay ko ay panahon na para lumigaya muli sya . Medyo late na nga iyon dahil forty-five years old na si Mommy when she got married again. Pero hinde naman halata dahil sexy at young-looking parin sya , madalas ay napagkakamalan pa nga syang ate ko !
Nakita ko naman na mabait si Shawn , Ang fil-american na naging second husband ni Mommy . Ayaw nyang magpatawag ng '' Daddy '' o '' Tito '' . Pero dahil close narin kami , nakakailang man sa umpisa ay nasayan narin akong tawagin sya sa pangalan nya !
Okay na sana ang lahat pero kinailangan bumalik si Shawn sa Newyork At syempre kasama si mommy . kahit na anong pilit nilang sumama ko ay hinde ako pumayag . Mas gusto kong manatili sa pilipinas ,
Marami na akong napagdaang relasyon , Pagkatapos kong isa isahin ang mga iyun malalaman nyo kung gaano ako kamalas sa mga naging relasyon ko ! T^T
