Άγρια Από Φυση

#6 Παρορμησεις

Τέλος Άρης POV

Μυρτως POV

Χτύπησε το κουδούνι για μέσα και με έβγαλε από τις σκέψεις μου...
Αυτή την ώρα είχαμε καλλιτεχνικά τέλεια..:(
Κάθομαι με τον Αρη
Μόλις μπαίνω στην τάξη,βλέπω στο θρανίο που κάθομαι τον Άρη και διπλα του την Ζεττα
τα Νευρακια μου φουντωσσν ξαφνικά...τότε πηγαίνω και λέω..

-"Σορρυ εδώ είναι η θέση μου κοπελιά " είπα όσο πιο ευγενικά μπορούσα λέμε τωρα😂

Εκείνη και ο Άρης με αγριοκοιταξαν

Τότε

-"Κοπελίτσα μου τώρα μιλάμε..Τυφλή είσαι;"

Για την ακρίβεια δεν μιλαγανε φιλιοντουσαν αλλά τους διεκοψα

Τότε μπήκε ο καθηγητής Αλεξιου μέσα...τότε η Ζεττα έφυγε από το θρανίο μου και πήγε στο δικό της τότε έκατσα...Ο Άρης μου ψηθηρησε

-"Καλά δεν είδες ότι ήμουν στην μέση ενός φίλου ηλιθια...;"είπε ενώ με κοιταζε νευριασμενος

-"Σορρυ που έκατσα στην θέσουλα μου και σε διεκοψα από το ένα και μοναδικό φιλι που έχεις δώσει " είπα ειρωνικα ενώ κοίταζα το μπλοκ ζωγραφικής μου, ωχ θεε μου ξεφυγα...

Τότε εκείνος μου ξαναψυθιρησε
-"Μπα αγριογατα ζηλευουμε;"είπε με το κλασικό στραβό του χαμόγελο

-"Βασικά ναι,ζηλεύω πάρα πολύ την κοπελα που σε φιλησε...είμαι σίγουρη πως είναι τόσο τυχερή που σε βρήκε " είπα ξανά ειρωνικα και χαμογελασα..

Τότε μου έπιασε τους καρπούς μου με δυναμη και...μ πε...

-"Εμένα μην με ειρωνευεσαι μικρή...και ακόμα το ότι την πηδαβ δεν σημαίνει πως μου αρέσει.."

-"Ποναω" του είπα ενώ όντως ποναγα και είχα βουρκωσει...μα εγώ ποτέ δεν ποναω τι μου κάνεις Άρη τι μου κάνεις

και...τότε μου πε
-"Μπα η αγριογατα παραδέχεται την αδυναμία της;"

-"Μην με ξαναγγιξεις ποτέ σου " του είπα βουρκωμενη και τραβηχτικα απο κοντα του απότομα

-"Τι επαθες;"Μου πε λες και δεν έγινε τίποτα αλλά δεν του απάντησα...

Μόλις χτύπησε κουδούνι ξανά για δειαλλημα πήγα στο προαυλιο για να δω την χριστινα τον Αλεξ τον Μάνο και την Αρετη

-"Γειά σου Μυρτω " είπαν όλοι και με αγκαλιασαν...όπως και γω

Είναι όλοι τους τόσο καλοί..

-"Τι κάνει το crew " είπα και χαμογελασα

-"μια χαρά " είπε ο Αλεξ και οι υπόλοιποι χαμογελασαν
Τότε η χριστινα