Aleck:bir katille aynı evde kalmakmı, delilik
Ben: ben katil değilim hepsi Petanın suçu! beni senin gibi ruhsuz birine aşık etti! belki bedenin bana iyi gelebilir ama ben bedeni değil kişiliği, ruhu seviyormuşum yani Petayı!
bu sırada ev sallanmaya başladı sonra yerdeki küçük deliklerden siyah dumanlar çıkmaya başladı Aleckin koluna sarıldım
Aleck: korkma
Ben: elimde olsa korkmazdım emin ol.
bir süre öylece yerden çıkan dumanı izledik en sonunda (baya bir dumandan sonra) dumanlar devasa bir insan oluşturdular, insanımsı birşeydi ayakları yere değmiyor yüzü yoktu sadece yüz hatları belliydi ayakları tersti öylece havada süzülüyordu
Ben: k-kim b-b-bu?
Jabber: ben Jabber
hayatımda hiç duymadığım bir ses tonuydu bu ama nedense içimi ısıttı
