Πλέον απλά ήμουν κενή.
Τίποτα...
Δεν ένιωθα! Δεν αισθανομουν!
Ηταν όλα ξεκάθαρα μέσα στο μπέρδεμα μου!
Απλά είχα κουραστεί!..
Δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο που έκανε την καταστροφή υπαρκτή.
Πολλά σκόρπια γεγονότα.
Δεν θα τα χαρακτήριζα άσχημα ή δυσάρεστα, ήταν απλά... Γεγονότα!
Αλλαξα για χάρη τους!
Για τα τέρατα...
Μια γενιά απο τέρατα!
Που ο ένας καταβροχθίζει τον άλλον...
Οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν απαίσιοι, μου έλεγαν
Τι γίνεται όμως όταν έρθει η εποχή που χάνεται η ανθρωπιά;
YOU ARE READING
~Flowers in my hands~
Poetry....εδώ είμαστε λοιπον όλα τελειώνουν και όλα ξανά αρχίζουν. όλοι με δάκρυα στα ματια όμως γιατί τόση θλίψη; εγώ στολισμένη, κρατώντας λουλούδια, κοιμομουν... είχα τον ύπνο της φυγής. τον τελευταιο μ... και έτσι Ολη η ζωή μ αρχισε να εκτινάσσεται μέ...
