I thought it's you (Complete)

Chappy 41: eto na nga ata :)

Tapusin ko na to :)) last 2 chapters :) pero may epilogue pa :)) hehe.salamat sa mga nagbasa!! :)) >:D<

Chappy 41

Kurt's POV

2 months na simula nung nasaksak ako

2 month ko na din di nakikita si mizuki

grabeng tagal na namen di nagkakausap at ngayon lang to nangyari

sobrang kulang talaga ko pag wala siya (kumanta lang?)

pagkatapos nung tumakbo siya palabas ng room ko.di ko na siya nakita

di rin naman siya bumibisita samen nung inuwi nako sa bahay </3

lagi lang si adrianne.kapag naman tinatanong ko sakanya kung anong nangyari kay mizuki o bkt hindi dumadalaw sakin hindi niya sinasagot at iniiba bigla yung usapan

tinry ko din pumunta sakanila pero wala siya dun lagi.lahat ng pwede niyang puntahan pinuntahan ko na

pero wala pa din :((

kaya ang tingin ko umiiwas lang siya sakin

ang hirap hirap ng ginagawa niya sakin.grabe lang

alam ko sinabi ko ng iiwas nako sakanya

pero di ko talaga kaya ee.para kong unti unting nawawalan ng oxygen bawat araw na di ko siya nakikita.malapit na nga ko mamatay ee (oo na.corny na nga ko T_T) 

ang hirap ng ganito

gusto ko din malaman bkt bigla siyang tumakbo palabas nun ng ospital

nagselos kaya siya?.pero parang hindi..baka naiihi lang yun kaya napatakbo palabas

pero bkt hindi na siya bumalik nun sa kwarto??.ang weird talaga ng panget na yun

"UI KURT!!!.kanina pa po ako nagsasalita!.di ka pala nakikinig!!!!.ano bayan!" T^T

ayy putek.kasama ko pala si adrianne ngayon.nandito kame sa school at 1 week na din kameng college.lahat ng subjects kaklase ko siya

siya na palagi kong kasama.kasi nga parang umiiwas na din si mizuki.walang kahit anong paramdam manlang

miski nung graduation hindi ko manlang siya nakita.hindi siya pumanik ng stage pero alam ko naman grumaduate siya aa

tapos ngayong 1st week manlang ng college wala akong balita sakanya

ano bang nangyayari sakanya?? :<

"ayy sorry ade"

"let me guess.si mizuki na naman iniisip mo no?.kurt naman.masakit"

"hindi ko na siya iniisip.at ade pasensya kung nasasaktan kita.talagang hanggang...."

"shhhh shhhh!.wag mo na ituloy!.oo na!.gets ko na yan!!.wag mo ng ulit ulitin pa!.lalo ko nasasaktan ee"

hanggang kaibigan nalang talaga ang tingin ko sakanya.halos araw araw niyang sinasabi sakin na mahal niya ko at nakikita ko sakanya na nasasaktan siya dahil nga iba ang mahal ko.anjan padin siya

gusto ko man siya palayuin sakin dahil nga sa nasasaktan ko siya.ayaw niya ee

parati niyang sinasabi na "malay mo dumating din yung araw na mamahalin mo ko ulit"

ako nasasaktan sa ginagawa niya ee

hindi ko naman kasi alam kung dadating pa nga kaya yung araw na yun.kasi hirap na hirap akong burahin yung pagmamahal ko kay mizuki.mahal ko si adrianne.pero parang kapatid nalang ngayon