Day 1

1 1 0
                                    

Second sem. May 14, when I decided to transfer school. Not because nandon yung bestfriend ko at nandon SIYA. But because I choose the easiest option I could possibly have with my mental illness. Hindi ako baliw ah? Para kasi akong may amnesia. I easily forget kahit few minutes ko palang yun ginagawa o mine-memorized. And I was taking bachelor's degree in Education major in english so it was kinda hard for me since I lacked memory and I wasn't drinking memory plus gold.

So yun nga, I decided to transfer. When my guardians know about it. They flipped out, saying "Bakit mo bibitawan ang bachelor's degree na yan for a 2 year course? " and I asked myself the same thing kung tama ba ang ginagawa ko. But then I am very interested to take it. Nangyari nga, nakuha ko ang gusto ko. Bago na namang uniform, gastos, teachers, classmates and friends. I am the friendly type kaya it wasn't hard to blend in. So yung mga teachers,  we became friends and ine-intertain ka talaga. First day ang dami ng nangyari sa amin doon kasama ng kaibigan ko. Ibat-iba kami ng course but we easily get along. There was one time nung first period ng class in english na nagkasagutan kami ng teacher ko. She's an english major too and hindi ko alam ba't niya ako kilala. So ayun ayaw kasing maniwala na friendly ako kaya ayun sobrang taas ng supposed to be ay introduction ko sa sarili ko. Natatawa nalang yung mga klasmeyts ko habang tumitingin sa amin. And with my other teacher's constant talked  na matalino daw ako at magaling nga DAW sa english, almost everyone knows me as the english genius. I wasn't trying to boasts,  just stating a fact and I myself wonder kung bakit ganon ang tingin nila porket marunong mag-english yung tao. Yun nga lang I have only one big problem, Stage fright.  I may speak well with few accents pero kapag nakaharap sa maraming tao at may hawak ako na kung ano, you could practically see me shaking up.

So sa first day di ko siya nakita pero sabi nila after the other day padaw and I was kinda excited too. Hindi naman ako naghohope na maging magkaibigan kami and such kami since gwapo nga siya and I'm beyond average. Yung mga gwapo kasi, hindi man lahat ay namimili talaga ng kaibigan. They prefer those girls na sikat at pwedeng idisplay. Been there than that. Experienced and experimented already. Pero hindi lahat ! Tsaka yung mga yun? FG much. Feeling gwapo lang. Pero kahit ganun may mga totoomg kaibigan ako kahit saan magpunta. 'Yun nga lang mostly lalaki. I have friends in P... 3 kaming babae 12+ na mga lalaki at medyo may ipagmamayabang din naman. Sa iba naman, 7 badboys kumbaga. Wag na yung iba sayang sa letra. So balik tayo sa crush ko, sabi nila kaya daw siya nakasuot ng mask ay dahil
A. Ewan
B. May sugat sa mukha nung na-aksidente sila
C. Walang ipin sa harap
D. Ewan

But oh well, who knows. Wala naman akong pake talaga doon dahil hindi naman ako sa mukha niya nagkagusto ah.

Pero I found out the reason nung nagkasama kami, when we became really closed!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 08, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

MR. MASK GUYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon