She is the best

Hoofdstuk 13

Sterre
Ik word wakker van een berichtje. Ik open mijn bericht en probeer aan het licht van mijn gsm te wennen.
Babyy❤️
Heyy, schat! Kom om elf uur naar het meer. We gaan brunchen😘
Ik sta op en doe kledij aan. Het is al tien uur, dus ik heb nog tijd. Ik ga naar beneden en geef mijn broer een kus op zijn wang. 'Ik ben straks weg,' zeg ik. Hij knikt. 'Wie was die jongen van gister?' Vraagt hij voor hij een slok van zijn melk neemt. 'Flynn. Van hockey,' antwoord ik en hij knikt weer. Ik neem een glas melk en drink het snel op. Ik ga naar boven en poets mijn tanden. Ik doe nog snel concealer en mascara op en dan begin ik aan mijn haar.

Emiel
Ik leg de mand vol eten neer en haal het deken eruit. Ik open hem en leg het op de plek die ik heb uitgezocht. Ik begin het eten over het dekentje te verspreiden als ik iemand hoor. Ik draai me om en Ster komt aanlopen. 'Goedemorgen, babe,' glimlach ik. Ze kijkt naar wat ik heb klaargezet en springt dan in mijn armen. 'Goedemorgen. Je bent geweldig!' Hij glimlacht en geeft me en kus. We gaan zitten en beginnen met praten en eten.

Sterre
Plots krijgt hij een bericht en negeert het. 'Neem maar,' zeg ik. Hij haalt zijn arm van me af en neemt zijn gsm. Hij opent het berichtje glimlachend en dan kijkt hij steeds kwader. 'Wat is er?' Hij kijkt me kwaad aan. 'Dat kan ik beter aan jou vragen!' Antwoordt hij fel. Ik slik. Hij maakt me bang. 'Schat, wat heb je gelezen?' Vraag ik kalm. Hij staat op en schudt zijn hoofd. 'Ik had het moeten weten... Ik ga,' zegt hij kwaad. Hij neemt zijn jas en propt alles snel in de mand. Ik sta op en kijk hem ongelovig aan. 'Wat doe je? Zeg dan wat er is!' Smeek ik. Hij trekt het deken van de grond en stormt weg met zijn spullen. Ik kijk naar de grond en zie zijn jas nog liggen. Ik neem het vast en loop achter hem aan. 'Mil!' Hij kijkt me aan. Hij staat aan zijn auto. 'Je jas,' zeg ik stil. Ik wandel naar hem toe en zie het vuur in zijn ogen. Ze zijn niet meer helderblauw: ze staan donker en kil. Ik herken hem niet. 'Mil..' Hij steekt zijn hand op om me tot zwijgen te leggen. Hij gritst zijn jas uit mijn handen en gooit hem bij de rest. 'Ga je nu echt doen of je niet weet waar ik het over heb!?' Ik kijk hem verward aan en hij rolt zijn ogen. 'Het is uit!'

Ik val huilend op mijn bed neer. De muziek galmt in mijn oren en ik hoor mijn eigen gesnik bijna niet. Iemand bonst op mijn deur, maar ik negeer het. 'Sterre!' Roept de persoon. 'Ga weg!' Roep ik terug. 'Wat is er?!' Ik kreun en kom uit bed. In draai de sleutel om in het sleutelgat en trek de deur open. Sem staat in de gang. Hij ziet mijn gezicht dat er waarschijnlijk niet uitziet en trekt me in zijn armen. Ik begin nog harder te huilen en hij sust me. Even later laat hij me los en drukt mijn muziek uit. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt hij stil. We gaan op mijn bed zitten. 'Hij heeft het uitgemaakt,' snik ik. Sem kijkt me ongelovig aan. 'Waarom?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik weet het niet! Hij kreeg vanmorgen een berichtje en werd kwaad op me! Hij zei niet wat erin stond,' antwoord ik. Hij kijkt me aan met spijt in zijn ogen. 'Heb je echt niets fout gedaan?' Vraagt hij na een seconde stilte. Ik dacht na. Misschien had het met Flynn te maken. Ik moet weten wat er in dat berichtje stond. 'Ik ga naar hem toe,' beslis ik. 'Zus, geen goed idee!' Zegt hij. Ik schud koppig mijn hoofd en loop mijn kamer uit. Ik trek mijn schoenen aan en negeer Sem die tegen me schreeuwt. Hij neemt mijn arm vast als ik uit huis wil lopen, maar ik schud hem van me af.

Emiel
Er wordt aan de deur gebeld. Ik moet hem openen, want ik ben alleen thuis. Shit, ik wil niet dat iemand me ziet huilen. Ik veeg ze snel weg en ga naar beneden. Ik open de deur en kijk in het gezicht van Ster...re. Ik wil de deur sluiten, mar ze houdt hem tegen. 'Alsjeblief, zeg me wat er in het berichtje stond,' smeekt ze. Ik open de deur en loop naar mijn kamer. Ik hoor haar voetstappen achter me en ze sluit mijn kamerdeur. Ik neem mijn gsm. 'Geef gewoon toe, Sterre,' zeg ik met hese stem. Het voelt raar om haar hele naam te zeggen. 'Ik weer niet war je het over hebt,' antwoordt ze. Nu pas zie ik dat ze ook heeft gehuild. Ik open mijn berichten en klik op dat ene berichtje. Ik zie de foto en slik hoorbaar. Sterre neemt mijn gsm zachtjes uit mijn hand en er gaat een warm gevoel door me heen als ze mijn vingers raakt. Ik kijk naar haar gezicht en ze wordt bleek. 'Waarom ging je vreemd?' Vraag ik en voel de tranen prikken. Ze kijkt me aan en ik zie een traan over haar wang rollen. 'Het lijkt dat ik met hem zoen, maar het is echt niet zo,' fluistert ze. Ik rol mijn ogen en zucht. 'Geef het gewoon toe! Je staat met hem te zoenen! Er is bewijs, wat heeft het nog voor zin om het te ontkennen, Sterre?!' Ik ben kwaad. Als ze het toegeeft doet het misschien minder pijn. 'Ik heb hem niet gezoend,' fluistert ze weer. 'Hij heeft me-' Ik sta recht. 'Boeit het wie wie zoende?! Jullie staan daar gewoon... Ga weg! Uit mijn huis!' Roep ik. Ik ben furieus. Ik dacht dat ze degene was. Degene met wie ik voor altijd kon samen zijn. Er rollen tientallen tranen van mijn wangen. Bij haar stroomt het eruit. 'Laat het me uitleg-' Ik schud mijn hoofd en wijs naar de deur. Ze snikt en knikt dan. Ze wandelt uit de deur en ik hoor even later de voordeur dichtslaan. Ik gooi mezelf op bed en begin te schreeuwen en te huilen. Allemaal gelijk.