⊸
04.07.2017
"Bu kesinlikle favorim."
Şarkıya eşlik ederken bana uzattığın cipslerden birini yiyorum. Uzun bir gecenin ardından dinlediğimiz şarkılar beni mayıştırıyor. Üzerinde hala boya olan ellerin beni gülümsetiyor.
"Seokjin."
Adımı söyleyince çıplak omzuna yasladığım başımı kaldırıp sana doğru dönüyorum. Yüzünde buruk bir gülümseme var ama nedenini anlayamıyorum.
"Efendim, Joon?"
Kulağıma dolan şarkı sözleri yüzünden odaklanamıyorum sana. Gözlerindeki parıltı sanki içinde bir şey patlamış gibi yok oluyor.
"Bir gün gidersem, ne hissedersin?"
Söylediğin şey yüzünden, duruyorum. Tepetaklak duygularımla kendim bile anlayamadığım bir şeyler mırıldanıyorum. Gitme fikri bana çok ağır geliyor.
Aramızdaki bütün enerjinin çekildiğini hissedebiliyorum. Şarkı yüzünden içimdeki hüzün daha da çok artıyor. Sanki içimde kocaman bir boşlukla birlikte yaşamaya çalışıyorum.
Bazı şarkılar insanın yerine tutulabiliyor; kırık parçanı doldurabiliyor.
Ya gidersen, o parçayı kim dolduracak, Namjoon?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
your body my canvas →namjin
Kurzgeschichten"eski günlere geri dönmek istiyorum. sen, ben ve tuvalinin olduğu günlere."
