The Perfect One ♥

Chapter 6

CC's POV

Alam ko, mahirap para sa kapatid ko na umalis dito almost 15 years siya dito. Andito lahat ng kaibigan niya.

Masakit pero kelangan, Kelangan ko siya, sila ni Mama mailayo kay Papa. 

Oo, galit ako kay Papa! Ang alam ng Prinsesa namin nasa Abroad siya but she's wrong. He left us because of his Another woman pinalabas lang namin na nasa Abroad si Papa kase ayaw namin magatanim siya ng sama ng Loob sakanya tulad ng kalagayan ko ngayon.

Galit na galit ako kay Papa, Kaya nagsikap ako mag-aral ng mabuti hanggang makatapos ako ng College at naghanap ng magandang Opprtunity. 

Hindi naman ako nabigo, nagamit ko lahat ng kakayahan ko nung nag-aral ako sa paghahanap ng trabaho.

Kaya ngayon eto Manager nako ng isang malaking Agency sa Korea. Papatunayan ko sakanya na maling iniwan niya kami at ipinagpalit kami sa Iba

[Flashback]

Bago ko ihatid si Chan sa school, Lumabas muna ako para magpahangin. Sobrang aliwalas talaga pag-umaga Nakakasura naman pag-hapon xD

"CC, Pumasok kana kumain na kayo ng kapatid mo bago mo siya ihatid." Sigaw ni Mama

"Opo, anjan na" Papasok na sana ako

"Cyrus" Napatigil ako, Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Walang tumatawag sakin ng Cyrus maliban sa walang kwenta kong Ama

Dahan-dahan akong Humarap sa lugar kung saan nanggaling yung salita

"A-a-a-nak" Mangiyak-ngiyak niyang sinasabi at akmang lalapit sakin, Pero inunahan ko na sya lumapit ako sakanya, Nagsisimula na naman akong magalit!!

Kinuha ko yun kuwelyo niya.

  "ANO PANG GINAGAWA MO DITO?! BAKIT KA PA NAGPAKITA DITO HA?" Galit na galit kong sinabi sakanya

"Anak sana mapatawad mo ko!"  Oo, Umiiyak siya habang sinasabi niya yun. Gusto kong maawa pero nangingibabaw yung galit sa loob ko

"MAPATAWAD? HINDI MO ALAM YUNG SAKIT NA GINAWA MO SAKIN LALO NA KAY MAMA HIRAP NA HIRAP KAMI NUNG INIWAN MO KAMI TAPOS BABALIK KA DITO PARA HUMINGI NG TAWAD?! AKALA MO BA GANUN LANG KADALI YUN HAA! HAA!" Nanginginig ako sa galit, gusto ko siyang saktan Pero kahit ganun yung ginawa niya tatay ko pa din siya at wala akong karapatang saktan siya.

Binitawan ko siya, "Umalis ka na baka kung ano pa ang magawa ko sayo!" at tumalikod nalang ako

"Anak nakikiusap ako sayo, gagawin ko lahat para mapatawad mo ko! Anak kahit ano patawarin mo lang ako." Umiiyak siya alam ko kahit hindi ko nakikita, Masakit. Masakit  na marinig siyang umiiyak, Nangingilid na ang luha sa mga mata ko kaunti nalang at papatak ang luha sa mga mata ko.

Pero kelangan ko tatagan ang loob ko, Hinarap ko siya.

"Siguro mapapatawad kita, pero hindi ngayon. Masaya na kami, Masaya na si Mama lalo na si Chan kaya makakaalis kana" 

Hindi ko na siya pinag-salita iniwan ko nalang siya at pumasok sa loob, Masakit pero kelangan kong gawin to para kay Mama at lalo na para sa kapatid ko.

Sinabi ko agad kay Mama ang nangyare at gumawa na agad ako ng Plano mabilis na pumayag si Mama basta tungkol sa kapakanan ng Kapatid ko

[End of Flashback]

"Goodmorning ma" Chan.

Nakikita kong wala siyang gana. Sorry Chan pero kelangan kong gawin to para sayo.