Author's Note:
This is a special chapter.
Dito sa chapter na 'to, Suho's POV and Elly's POV muna, arraso?
Uhhm and don't blame me if I'm a part of my own story, okay?
Mianhae. :( para kahit dito man lang po makasama ko yung EXO. XD ^___^v
-------------
Suho's POV
"What is it, oppa?" she asked politely.
Ang ganda din nitong bata na 'to kahit morena. Mukhang indiana kahit pure filipina.
Bakit ko siya niyakap? Kasi feeling ko komportable ako sa kanya. Feeling ko maiintindihan niya ako.
"Pwede bang samahan mo muna ako? Uhhm.. Gusto ko lang maglabas ng sakit sa puso ko." ano ba itong pinagsasasabi ko? Tama pa ba ito?
"Uhhm, arasso." she answered.
Oh God, she's nice.. and polite.
I held her hand tapos naglakad kami hanggang dun sa door ng passenger's seat ng car ko. Nasa likod kasi kami ng kotse ko kanina.
Pinagbuksan ko siya ng pinto and let her come in. Tinext ko muna si Kris bago ako pumunta sa driver's seat.
"Uhhm, oppa, saan po tayo pupunta?" she asked.
Ay oo nga no? Saan nga ba?
Aagh. I'm out of my mind.
Ahh.
"Uhhm. Can we just stay here?" I asked her.
"Uh? Errkey." she said uncomfortably.
Nag-blush siya.
Teka lang. May gusto ba sa akin 'to?
"M-Mae pwede ba maglabas ng sama ng loob?" I asked her.
What I mean is, maglabas ng hinanakit? Basta ganun. Hindi ko na kasi makimkim sa sarili ko.
"H-Ha? S-Sige lang po." sagot niya.
Ang galang niya talaga.
Kaso parang sobrang tanda ko naman nito. Mas matanda pa naman sakin si Baozi/Xiumin hyung. :3
"M-Mae. Nasaktan ka na ba? Yung p-parang ganito? Alam mo ba yung nararamdaman ko? Ramdam mo ba? Ang tanga ko! Ang tanga tanga ko! Ang daming pwedeng mahalin pero bakit si Anne pa yung minahal ko? si Anne pa na girl friend ng kaibigan ko. Girl friend ng kaibigan ko na parang kapatid ko na, na parang anak. Ano bang nangyayari sa akin? Mae, may mali ba sa akin, ha? Mae kahit na mas bata ka pa sa akin.. Pwede bang tulungan mo ako? Kung paano mawala yung nararamdaman ko para sa kanya? Ang sakit na kasi eh. Ang sakit sakit na talaga. *sobs* tss. Ito pang luha na ito. *sobs* laging tumutulo dahil sa kanya. *sobs* pasensya na Mae, ha? Kung ikaw yung nilapitan ko para ilabas itong hinanakit ko sa sarili ko. Ikaw lang kasi yung alam kong makakaintindi sa akin. Tama ba ako, Mae? *sobs*" tanong ko sa kanya habang pinupunasan ko yung luha ko gamit yung panyo na inabot niya sa akin habang nagsasalita ako.
Parang nalungkot din naman siya. I can saw her watery eyes na lalo pang naging watery. What I mean is, natural na watery kasi yung mata niya pero ngayon, parang paiyak na siya.
"A-Ah opo, oppa. I understand you. Alam ko po yung nararamdaman mo. Nararamdaman ko din po kasi." she said as she wiped away her tears.
Ha? Wala akong maintindihan.
Agad tumigil yung pagbagsak ng luha ko.
"A-Ah. B-Bakit ka nasasaktan, Mae?" hindi ko alam kung bakit ko natanong sa kanya yun. Bigla na lang lumabas sa bibig ko.
