ΤΟ ΜΕΝΤΑΓΙΟΝ

Κεφ 1

Ήταν Μόλις μεσάνυχτα έκανε βιαστικό περπάτημα σαν κάτι να ήθελε να αποφύγει επιτάχυνε ολο κι πολυ το βηματισμό του ανασάνει βαριά Κάτι τον παρακολουθούσε
Έπρεπε να είχε ακούσει τους γονείς του έπρεπε να ταν σπίτι πριν βραδιάσει για τα καλά αλλά πλέον ήταν 17 όλοι του οι φίλοι έκαναν ωραίες βραδιές στο μπουρδελο αυτο έκανε κι εκείνος απόψε και του άρεσε θα ξαναπήγενε για να δει την όμορφη κοκκινομάλλα κοπέλα που του χάρισε μια όμορφη βραδιά...αν όμως ζούσε κι αποφεύγε αυτο που τον παρακολούθησε...γύρισε να δει αλλά δεν ήταν κανείς πίσω του
Ανακούφιση μάλλον δεν ήταν τίποτα η φαντασία του θα ταν σταμάτησε σε ενα στενό κρατώντας το φαναράκι του στα χέρια πήρε μια ανάσα ανακούφισης όταν γύρισε το κεφάλι έβγαλε μια κραυγή

-αχχ...αχχχχ....με τρόμαξες κοπέλα μου....απο που ξεφύτρωσε εσυ; ποια είσαι;
Το αγόρι έβαλε το φαναράκι του μπροστά στο πρόσωπο της κοπέλας για να δει ποια είναι
-Αλίς; μα...μα τι κάνεις βραδιάτικα μόνη σου; Είναι επικίνδυνο!

Το κορίτσι φαινόταν κι αυτο τρομαγμένο

-τι έχεις;
-αχχ..Κάτι με ακολουθούσε Πέτρο...αχχ πάλι καλά που σε πετυχα αχχ....φοβάμαι θέλω να παω σπίτι μου σε παρακαλώ φοβάμαι!

Ο Πέτρος είδε την Αλίς την παρατήρησε λίγο ήταν στα αλήθεια παρα πολυ όμορφη κοπέλα ξανθιάς μακριά μαλλιά με ελαφριές μπούκλες κι μεγάλα πράσινα μάτια σαρκοδι χείλια
Θα την ήθελε για γυναίκα του αλλα Δυστυχώς ήταν ορφανή αρα δεν είχε προίκα...Αλλά το μυαλό του σκεφτόταν διαφορά τώρα πονηρά για την ακρίβεια

-παμε σπίτι μου...θα είσαι ασφαλής εκεί
-τα αδέρφια μου θα ανησυχούν
-αχχ...Έλα για λίγο μονο να πιούμε λίγο ζεστό τσάι
-ζεστο;χαχα μα είναι καλοκαίρι
-σωστα τι βλάκας!Πάμε έλα να σε παω σπίτι σου μην ανησυχούν τα αδέρφια σου

Οι δυο τους προχώρησαν προς την ανηφόρα στο ψηλό σημείο του χωριού κι το πιο απομονωμένο

-παντός μην ξαναβγείς μοναχή σου εξω...πιστεύω έχεις ακούσει για τους 5 θανάτους που έγιναν αυτήν την βδομάδα κι όλοι τους είχαν δάγκωμα στο λαιμό...Είναι εκείνα τα μεταλλαγμένα πλάσματα.Και εμένα κάτι με ακολούθησε κάτι αλλά ήταν η φαντασία μου...Αλλά για κάτσε (είπε κι γύρισε προς την κοπέλα) είπες ότι και εσένα κάτι σε ακολουθούσε σωστά;

-Ναι... είπε με ενα πλατύ χαμόγελο
-ειδες Ίσως πως ήταν;
-χμμ..το μονο που θυμάμαι είναι τα μάτια...
-τα μάτια; πώς ήταν δηλαδή;
-ελαμπαν! Ήταν σαν μάτια γάτας
Να σου δείξω; (του πε έχοντας ακόμα εκείνο το πλατύ χαμόγελο)

Το αγόρι έκανε ενα βήμα πίσω είχε φοβηθεί....τα μάτια του κοριτσιού έλαμψαν στο σκοτάδι τα υπέροχα της πράσινα μάτια είχαν γίνει τρομακτικά.Άρχισε να τρέχει μην ξέροντας που το κορίτσι ξαναεμφανιστηκε μπροστά του

-χάρηκα για την Ευγενία σου να με πας ως το σπίτι μου (του πε και τον άρπαξε απο το λαιμό τον κόλλησε στο τοίχο) Αλλά έτσι τα έχει η ζωή ζεις για μια στιγμή κι στο τέλος τσουπ πεθαίνεις ξέρω είσαι πολυ νέος να πεθάνεις.Αλλά θα θυσιαστείς για να ζήσω εγώ
Αντίο όμορφε έγινες το 6 θύμα μου (άνοιξε το στόμα της ξεπροβαλαν οι κυνόδοντες της το αγόρι έβγαλε τσιριδα αχχχ!Πόσο της άρεσε αυτο το κομμάτι του φόβου.

Γεια σας!με λένε Σάρα
Αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία.Την συγκεκριμένη την είχα αρχίσει απο 3γυμνασιου αλλά πάντα κόλλαγα σε ενα σημείο και το παραταγα αυτο έχει γίνει 3 φορές.Αλλά πήρα την απόφαση να το τελειώσω κι το σημείο που με δυσκολεύε να το αλλάξω κι έτσι θα γίνει θα σας πω αργότερα όταν φτάσω σε εκείνο το σημείο.Εύχομαι να σας αρέσει ως αρχή ☺

Φιλακια❤