nu of nooit

de brief, nu of nooit

Kate

Het is zover zeg ik tegen de rest van de aanwezige. Ik kom net terug van de brievenbus en ik heb hier een brief waarin instaat of ik wel of niet de negatieven terug mag van het ziekenhuis waar ik toen werkte maar ook foto's maakte. Stella kijkt me met grote ogen aan en zegt dat ik hem moet openen. Jamie en Rory kijken ook erg nieuwsgierig naar de brief. Ik voel met mijn vingers de bovenkant van de envelop en realiseer me dat deze brief me hele leve kan veranderen. Wat als George op de foto's te zien is en wat als we andere hints vinden. Ik durf het niet, Jamie pakt me hand en geeft er een knijpje in. Ik open de brief langzaam , beetje bij beetje scheurt het. Ik pak de brief en het valt me op hoe erg mijn hand trilt. Ik open de brief en lees bij deze :

Geachte Katherine Swan,

Bij deze willen wij u mededelen dat we uw negatieven zorgvuldig hebben bewaard. We zouden het erg fijn vinden om u uit te nodigen om de negatieven op te halen en om de mooiste foto's te herdrukken en een kopie naar ons te versturen. Wij vinden het geen probleem en zijn erg blij als we u blij kunnen maken.

Hopelijk tot snel ,

Vriendelijke groeten Lisa de Boer

Ik voel mijn hart als een gek te keer gaan. Stella springt haast op me en geeft me een knuffel. Ze zegt tegen me dat we morgen gelijk naar Amsterdam zullen gaan om de negatieven op te halen. Aurora glimlacht opgelucht naar me en vraagt of ik weet om welke foto's het gaat en of ik nog weet welke het allemaal zijn. Ik schud bedenkelijk deze foto's zijn uit 1942 dat weet ik echt niet meer lieve schat zeg ik.

Aurora

ik zit op de bank met mijn verse koffie naast Stella die James een beetje aan het plagen is omdat zijn haar door de sneeuw vreselijk door de war zit. Ik probeer me te concentreren op de damp die van de koffie af komt. Kate komt eraan , ze was even kijken of er post voor haar was. Kate opent na zo te zien erg te twijfelen de brief. Ze leest snel de brief en verteld dan opgelucht dat ze haar negatieven terug mag die ze in het ziekenhuis gemaakt heeft. Stella bespringt Kate lachend en zegt dat ze morgen gelijk de negatieven gaan halen. Daarna stelt Stella voor dat ze overnachten bij een kennis van haar zodat ze rustig aan kunnen doen. Kortom Stella wil alles zien in het ziekenhuis en hoe het daar verder uit ziet. Ik probeer een slok koffie te nemen , maar merk dan op dat James naar me kijkt dus ik draai me hoofd naar hem maar zie dan dat hij naar de foto's kijkt , maar toch zweer ik dat ik dacht dat hij naar mij keek...

Stella zegt wel dat ze iemand moet bellen om op mij te passen , de dokter heeft gezegd dat ik eigenlijk de komende weken een babysitter nodig heb om te kijken of ik niet flauw val door de vermoeidheid. Mijn vermoeidheid komt door de nachten die ik door moet. Elke nacht gebeurt het ongeluk en probeer ik het te voorkomen door voordat we de auto instappen van alles te veranderen maar het eindigt altijd het zelfde.. de dokter zei dat dit komt door dat mijn hersenen de klap niet goed verwerkt hebben en het daarom via mijn bewustzijn proberen te verwerken. Kate zei dat ik met iemand moet praten wat er is gebeurd, maar daar ben ik absoluut nog niet klaar voor voornamelijk omdat wanneer je een verhaal verteld er vragen zullen komen. Vragen over wat ik gezien heb , terwijl ik daar echt niet aan wil denken.

James zet zijn kopje neer , en zegt vervolgens glimlachend dat hij wel op me wil passen hij heeft toch niks te doen dit weekend. Stella en Kate werpen een paar blikken op elkaar en op mij. Alsof ze aan het praten zijn met elkaar via blikken. Vervolgens zegt Stella dat dat een heel goed idee is. Oh nee denk ik , ik ken James amper, wel weet ik dat James een erge macho is. Dus dat beloofd nog wat dit weekend...