Chanel pov:
Ik betrap me erop dat ik de kus echt lekker vindt. Nee dit is echt slecht. Zo mag ik niet denken. Ik maak me los en hij kijkt moeilijk naar de grond. Na een minuut vraag ik. 'Wat is er?' Hij kijkt me aan maar begint dan te glimlachen. Dan besef ik me dat we heel erg raar staan. Ik sta met mijn rug tegen de muur en hij staat voor me. Hij heeft 1 arm om mijn middel heen en 1 arm tegen de muur aan. Ik heb mijn armen om zijn nek. Wattefuck, Ik kustte net mijn ontvoerder en heb nu mijn armen om hem heen geslagen. Er is echt iets fucking mis met mij ofzo. Ik haal mijn armen van hem af en probeer me los te wurmen. Hij laat de muur los en slaat allebei zijn armen om mij heen. Dan fluistert hij in mijn oor. 'Omdat jij mij kustte uit jezelf bewaren we je kluisjes wel voor vanavond.' Het laatste zegt hij met een duidelijk hoorbare teleurstelling in zijn stem. Ik glimlach bedankent naar hem. 'En nu mag je mijn kamer opruimen.' Zegt hij. Ik knik en hij laat me los. Hij loopt naar de kast en haalt daar grinnikend een paar schoonmaak spullen uit. 'Hier' Zegt hij en geeft de spullen aan mij. Hij knipoogt naar me en ik draai met mijn ogen. Hij kijkt me uitdagend aan als hij de schoonmaak spullen boven zijn hoofd houdt.
Ik begin te springen maar stop al heel snel wanneer ik merk dat tijdens het springen mijn borsten en boobs eruit beginnen te vallen -nog erger dan ze al deden- . Ik trek het jurkje weer goed en ga op zijn voeten staan. Ik trek aan zijn armen maar hij loopt me alleen maar uit te lachen. Hij laat zich achterover op het bed vallen, want we stonden voor het bed. En ik val dus bovenop hem. Hij glimlacht kwaadaardig naar me en ik steek mijn tong uit. Hij is dan wel ongelovelijk knap en kan superlekker zoenen. Hij blijft nog steeds een achterlijke mongool vermoorder. Ik krijg rillingen door me heen als ik opeens Lisan hoor gillen. 'Nee niet doen Liam! Stop.' Ik sta binnen 10 seconden op en sta voor de deur. Fuck die is op slot. Ik kijk smekend naar Harry. Hij kijkt alleen maar grijnzend naar mijn lichaam. Ik kijk hem boos aan. 'Wat is Liam aan het doen?' Vraag ik angstig. Hij grijnst alleen maar harder terwijl hij naar mij toeloopt. 'Ik heb me bedacht, Ik ga niet wachten tot vanavond je mag je klusjes nu al klaren. En over Liam? Lisan heeft vast ook nog wat klusjes te klaren.' Ik kijk hem angstig aan en ren weer naar de badkamer. 'Jij gaat helemaal nergens heen Chanel.' Zegt hij maar is net te laat. Ik ben al in de badkamer met de deur opslot. 'Chanel kom eruit of ik kom je halen en dat is dan het laatste wat jij ooit beleefd.' Zegt hij drijgend.
Ik slaak een snik. 'Waarom? Waarom doe je dit Harry? Waarom doen jullie dit? Ik wil gewoon terug naar huis. Waar geen achterlijke mongool moordenaar is.' Zeg ik. 'Hoe noemde je mij?' Zegt hij boos terwijl hij aan de deurklink begint te trekken. Ik hoor voetstappen weglopen en dan weer terugkomen. Dan hoor ik een sleutel die in het deurgat gaat. 'Harry alsjeblieft doe me niks. Dan beloof ik dat ik vrijwillig meedoe. Alsjeblieft.' Smeek ik. De deur gaat open en daar staat Harry met een mes in zijn handen. Hij kijkt me superboos aan. Hij loopt naar me toe en pakt me bij mijn pols. 'Als je nog een keer waagt weg te rennen zal het je laatste keer zijn.' Zegt hij en ik knik. Dus hij vermoord me niet als ik vrijwillig meewerk? Oke ehm... Ik sla mijn armen om hem heen en fluister zachtjes 'Dankje.' Hij slaat zijn armen ook om mij heen. Met het mes wel nog steeds in zijn handen. En fluistert terug. 'Alleen als je vrijwillig meewerkt.' Met nog steeds een dreigende ondertoon in zijn stem. Ik knik en laat hem los. Hij laat mij ook los en loopt voor me uit. Hij bergt het mes weer op en wijft naar me. Shit hoe ga ik hier nou weer onderuit komen? Ik wil dit echt niet met de moordenaar van Charlotte. Plots hoor ik Sam schreeuwen. 'Waag het niet om dat te doen meneertje! Serieus ik sla je voor je bek!' Ik schrik me dood.
Dat Sam zo tegen die moordenaar durft te praten. Plotseling voel ik iemand's armen om me heen van achter. En zachte kusjes in mijn nek. 'Je had me iets gezegd.' Fluistert hij terwijl hij me langzaam omdraait. Ik kijk hem bang met een pruillipje aan. 'Jij had ook gezegt vanavond dus alsjeblieft?' Zeg ik angstig. Hij kijkt me geamuseerd aan. 'Op een voorwaarde.' Zegt hij. Ik kijk hem wantrouwig en bang aan. 'Jij begint vanavond.' Ik kijk hem aan alsof hij gek is. Eigenlijk had ik een lig-stil-en-doe-net-of-je-het-lekker-vindt theorie bedacht maar dat gaat nu niet werken. Ik slik.
Shit waarom ik?
