25

253 13 0
                                    

sınav zamanı, çizim yapan mimarlık öğrencisi ve annesi arasında geçen diyalog.

m.ö: mimarlık öğrencisi

a: anne

m.ö: efendim

a: oğlum napıyosun?

m.ö: iyi anne, çizim yapıyorum sen?

a: hee iyi bitiremedin mi daha?

m.ö: yok bitmedi daha.

a: tamam oğlum kolay gelsin.

aradan 1 saat geçer... 

m.ö: alo

a: oğlum napıyosun?

m.ö: çizim yapıyorum hâlâ anne, noldu?

a: he hiç, yeni telefon aldım da deneyeyim bir dedim.

m.ö: iyi anne!

aradan 2-3 saat geçer...

m.ö: söyle anne

a: insan önce bi efendim der oğlum.

m.ö: efendim anne

a:naptın bitirebildin mi çizimleri?

m.ö: yahu 3 saatte 1 haftada bitecek çizimi nasıl bitireyim?

a:öf iyi tamam sormakta suç zaten.

aradan 1 gün geçer...

m.ö: efendiim

a: napıyosun oğlum, nasıl gidiyor?

m.ö: iyi anne, nolsun çizim yapıyorum

a: aa bitiremedin mi sen hâlâ 

m.ö: yok bitiremedim, daha çok işim var

a: bak dayı oğluna, okudu bitirdi mezun oldu. günde 1 proje çiziyormuş

m.ö: ee napıyım yani, napıyım! aferim ona.

aradan 2 gün geçer...

m.ö: efendim anne

a: naptın oğlum, bitti mi işin, şöyle oturup bir konuşamadık

m.ö: yok anne bitmedi, bitmiyor, bitmeyecek. ben bitince seni ararım

a: öf iyi, ne çizimmiş sanki eiffel kulesini çiziyosun (çok dokunmuştur bu söz)

m.ö: olduu görüşürüz.

unbearable mothersHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin