Sa dughang gamaoy, naa ko dinhi
Naghuna-huna sa kagahapon. Ang
mga katawa na atong kinaon, sa dugay
na panahon. Imong gi suka sa kadali na
panahon.
"Dili taka biyaan IKAW OG AKO hangtod-hangtod" pero aha naman na karon?
Ako nalang ang nagpabilin og Ikaw ning kalit og biya sa way tarong na Hinungdan.
Nawad-an ko sa panugog pag sulti nimog "Undangon na nato ni" Nakurat og nagduda kong ngano. Aha ko gakulang nimo?
Tungod sa tubig nimo na gi yabo sakong dughan. Napalong ang gugma na sama sa kalayo na nag dilaab.
Og ako nag dahom, permi ga apura.
Naghanduraw
Nagpangita
Naglubog sa pag hulat nimo.
Nagsipok ko sa akong kaugalingon.
Kay nganong ikaw paman.
Nganong sa imo paman ko nalabay.
Naugdaw ang tanan
Ang akong mga luha nausik, og nailisan og sigpit sa akong kasing-kasing sa pag biya nimo.
Sa kabugnaw sa kabuntagon ang imong gugma ang gapabiling init sa dughang nag antos sa kasakit.
Napul-an nako, napul-an nag paabot kanimo.
Kada makita-an taka mahandom nako tanan mga kaagi natong duha atong kita pa.
Kalimtan taka sama sa paglimot nimo sa ako-a.
Kalimtam taka sama sa pagkumot nimo sa lalum kong gugma.
Kay sama sa dahon dili ko permi mo kapot.
Kay sa kadugay sa panahon akong gugma malaya sama sa dahon.
Pero ang mga abo sa kagahapon maoy gapabilin sa pinakailalom na sook sa akong dughan.
Og karon nakamata nako sa kamotoran.
Diri nalang taman tanan, og ikaw mahimayaon sa pag biya nimo sa ako.
Kay kahibalo ko wala nay Ikaw og Ako.
