Ink Hand Stories

"Finish Line"

Gustong-gusto kong makapunta sa lugar kung saan ako malaya. Pero, kahit anong step ko, steady parin sa starting line. Yung feeling na tumatakbo ka para makapunta sa dulo.🏃 Yung makiramdam na nasa harap mo na pero, hindi mo parin  mahahawakan.

Gusto kong maging malaya. I don't know kung bakit I'm not free. Sa nakikita ko naman no chain na humaharang. Walang rehas na nagpipigil. I don't know why I'm inside the box. I feel empty.  Nag-exist ako sa mundo Pero hindi sa life ng kapwa ko.

Sometimes I ask myself "buhay ba talaga ako?"

Out of knowhere,  may nakita ako. Isang stranger na tinitignan ako ng kakaiba. Hindi ako nagptalo, tinignan ko siya eye to eye. Titig na makakapatay  then, I saw something in His glare...........

"Did he know me?"-naitanong ko sa sarili. Ilang minuto akong naparalyze sa di malamang reason. Nabalik lang ako sa realidad noong wala na Siya sa harap.

"Imagination ko lang ba 'yon?"........................
           
"Ofcourse imagination ko lang 'yon 'no!"-answer ko agad.

"Di ba?"- napakamot nalang ako sa noo.

     Days past, nakaupo ako sa isang bench. Habang positive and goodvibes ang nasa paligid, ako naman ang opposite.

"FOREVER ALONE."-wala sa sarili kong bigkas. Pinapanood ko 'yong fountain sa harap ng makakita ako ng reflection. Nang ma-off 'yong fountain..........Siya ang kaharap ko.

"Ako ba tinitignan N'ya?"-sabay tingin side by side.

"Ako nga tinitignan N'ya. "-answer ko sa question ko ng maconferm kong ako nalang mag-isa.

"Sino Ka ba ha?"-question ko sa Kanya. Pabulong ko 'yong sabi and I saw a geniune smile in His lips..

"Anong fun sa sinabi ko! Bakit Ka tumatawa d'yan!"- tumayo na ako sa inis. 

"Hindi fun ang maging ALONE, hindi ako happy!"- mas lumapad 'yong ngiti N'ya at naglahad pa ng kamay.

I-imagine niyo ha, nandoon pa S'ya sa kabilang end ng fountain at naglalahad ng kamay. Ano maiisip n'yo?  Isa lang 'PULUBI RIGHT?'.

"Kung nanghihingi Ka ng barya, sorry ok. Sorry, wala akong money."- tinalikuran ko S'ya at nagpasyang umuwi.

Ilang months ang lumipas, gusto ko ng magwala.'Bakit? Why? Ngano?'- yan ang mga tanong sa ulo ko. 'Bakit hindi nila ako pinapansin? Hindi ba nila ako nakikita?'........

" Hello! Yohoo!!
I'm alive RIGHT?"-sigaw ko sa rooftop, as if namang may makarinig. 

Napabuntong hininga akong sumanday sa ledge. "Sana, hindi nalang ako nabuhay."-napako 'yong tingin ko sa may pinto.

"You, again. Sinusundan mo ba ako ha!"-lumapit S'ya sa akin.

"What do You want? What do You need?"-gusto kong humakbang pabalik ng marealize kong nakasanday na ako sa dead end.

"Ba-bakit Ka nandito?"-nabubulol kong sabi sa takot.

"Don't be afraid, I'm here because of you. "-napatawa ako ng bahagya sa sinabi N'ya.

  "Style Mo bulok. Hindi Mo ako mauuto, NEVER!"

  " Hinihintay kita, take my hand. You belong to me."

"Wow ha! I'm sure isa yang joke. 101% sure ako. Anong belong to You, belong to You.  Hoy! Isa lang nagmamay-ari sa sarili ko at ako 'yon. Me, I, Myself. Hindi Sayo, hindi kanya, kundi AKIN.  Understood?"-nakipag-eye to eye na ako sa stranger na 'to. At bigla akong na concious sa titig N'ya.

"Ba-kit?"-naibigkas ko ang question sa ulo ko.

"

Hindi ka alone.  Nandito ako, sasamahan ka sa saya at luha. You don't have to be an island because sa simula pa lang, hindi ka binuhay para maging ganoon. I have rescued you, hindi ka mag-isa sa pagtakbo. If you fell, don't give-up. I'm here aalalay sa'yong pagtayo. Tutulungan kang makapunta sa  Finish Line."

Hindi ko na alam ang sunod na nangyari.  Ang alam ko lang may kasama ako at hindi ako isang island. At sa pagtakbo ko I don't  bother if madapa ako at mahulog man sa paglipad dahil, nand'yan Siya kasama ko. Mula starting Line papuntang Finish Line. 

"TOGETHER FOREVER,                                            HIS HERE."💞💒💞